Tuesday, October 27, 2009

သူ႔ကြ်န္မခံျပီ နဲ႔ ကြ်န္ေတာ့ဘြားေအၾကီး


အခု ဗမာလို တန္ေဆာင္မုန္းလထဲ ေရာက္လာပါျပီ.... ကြ်န္ေတာ္တို႔ ငယ္ငယ္က ျပကၡဒိန္မွာ ပါေတာ္မူေန႔ရယ္လို႔ တန္ေဆာင္မုန္း လဆန္းလား လျပည့္ေက်ာ္လား ဘယ္ႏွစ္ရက္မွန္းေတာ့ မမွတ္မိပါ အျမဲ ပါတတ္ပါသည္...... အဂၤလိပ္လို ကေတာ့ နိုဝင္ဘာ ၂၈ ရက္ေန႔ ပါ....... အဲဒီေန႔မွာ.... ဗမာဘုရင္ သီေပါမင္းနဲ႔ မိဖုရားကို အဂၤလိပ္တို႔ ဖမ္းဆီး ေခၚေဆာင္သြား လို႔ပါ...........


ဒီအဂၤလိပ္ ကိုလိုနီ လက္ေအာက္ က်ေရာက္ခါနီး အေျခအေနကို ဒဂုန္ခင္ခင္ေလးရဲ့ ရည္းစားဓါးျပ (ငယ္ငယ္က ဝင္းဦးတို႔ ခင္သန္းနုတို႔ ရုပ္ရွင္ရုိက္ ျပတာ ၾကည့္ဖူးတယ္..) ၊ တကၠသိုလ္ ဘုန္းနိုင္ရဲ့ သူ႔ကြ်န္မခံျပီ တို႔မွာ ဖတ္ဖူးပါတယ္။ ၁၉၉၀ ျပည့္ လြန္နွစ္ေတြကေတာ့ သူ႔ကြ်န္မခံျပီကို ရုပ္ရွင္ ရုိက္ျပတာ ေတြ႔ဖူးပါရဲ့..... ဒါေပမယ့္.... အဂၤလိပ္ ေရတပ္နဲ႔ ျမင္းျခံတိုက္ပြဲမွာ ကိုယ္ေတြ႔ ၾကံဳခဲ့ရတဲ့ ကြ်န္ေတာ့ ဘြားေအၾကီးက ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို ငယ္ငယ္က ေျပာျပခဲ့တဲ့ ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေတြ ျပန္ၾကားေယာင္မိရင္ မၾကာမၾကာေတာ့ ျပံဳးမိေၾကာင္းပါ ခင္ဗ်ာ........


သီေပါမင္း လက္ထက္မွာ အဂၤလိပ္ကို ခုခံ ကာကြယ္ဖို႔ ျမင္းျခံမွာ ေအာက္ျမစ္စဥ္ စစ္ေၾကာင္း ေရတပ္ဌာနခ်ဳပ္ကို ဖြင့္ျပီး ေလွသင္း အတြင္းဝန္ ဦးေရႊေမာင္က ကြပ္ကဲ ပါသတဲ့.... အဂၤလိပ္ ေရတပ္ကလဲ ပခုကၠဴ ကြမ္းရြာ ဆိပ္က ဆန္တက္ လာၾကျပီး ျမင္းျခံ ဆိပ္ကမ္းမွာ ေနာက္ဆုံး တိုက္ပြဲ ျဖစ္ပြါးခဲ့ၾကတာပါ.... ဒီတိုက္ပြဲဟာ အမ်ားသိၾကတဲ့ အတိုင္း ဗမာေတြ အေရးရႈံး နိမ့္ခဲ့ ၾကျပီး... အဂၤလိပ္ ေရတပ္က မႏၱေလး ေနျပည္ေတာ္ကို ခ်ီတက္ သိမ္းပိုက္ နိုင္ခဲ့ပါတယ္......


သူ႔ကြ်န္မခံျပီ ဇတ္ကားမွာေတာ့ မင္းသားၾကီး ညြန္႔ဝင္းက ေလွသင္း အတြင္းဝန္ လို သရုပ္ေဆာင္ျပီး ရုိက္ျပ ထားတာလဲ ၾကည့္လိုက္ရပါရဲ့.......


လက္ေတြ႔ ဒီတိုက္ပြဲ နဲ႔ ၾကံဳခဲ့ရတဲ့ ကြ်န္ေတာ့ ဘြားေအၾကီး ရဲ့ ကိုယ္ေတြ႔ ေျပာျပခ်က္မွာေတာ့ ဒီလိုဗ်..... အဂၤလိပ္ ေရတပ္ေတြ ခ်ီတက္ လာခ်ိန္မွာ ... ဗမာေတြကလဲ ခုခံဖို႔ ျမင္းျခံ သေျပပင္ ဆိပ္မွာ ျပင္ဆင္ ေနၾကပါသတဲ့... ခုခံမယ္ ဆိုျပီး ျပင္ဆင္ လို႔သာ ေနတာ လုံေလာက္တဲ့ လက္နက္ရယ္လို႔ ရွိရွာတာ ဟုတ္မယ္ မထင္ပါဘူး.... အေျမာက္ နဲနဲနဲ႔ ကမ္းနားကေစာင့္ ေနနိုင္တာပါ.... ဒါေပမယ့္... ဗမာထုံးစံ အတိုင္း ရွိတာနဲနဲ .. ပိုျပခ်င္တာ မ်ားမ်ား ဆိုေတာ့... အေျမာက္ေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႔ အဂၤလိပ္ေရတပ္ကို ျပန္ျပီး ျခိမ္းေျခာက္နိုင္ဖို႔အတြက္ .. လူေတြကို.. ကမ္းနားမွာ.. ဖင္ကို ထုံးနဲ႔ ဝလုံးကြင္းျပီး.. ေလးဘက္ ကုန္းခိုင္း ထားပါသတဲ့.... အေဝးက ၾကည့္ရင္.. အေျမာက္ေတြ တန္းစီ ေနတာေပါ့ေလ......

ကြ်န္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ကေလးဆိုေတာ့ ဘြားေအၾကီး ေျပာတာ အလြန္ သေဘာက်ေပါ့ဗ်ာ.... ဖင္ကို ဝလုံးကြင္းျပီး ဖင္ဘူးေတာင္း ေထာင္လို႔ အဂၤလိပ္ကို ျခိမ္းေျခာက္ ျပေနတာကိုး.... အဂၤလိပ္ကလဲ ပစၥည္း၊ လက္နက္၊ လူ အင္အား အျပည့္အစုံနဲ႔ ခ်ီတက္ လာတာပဲ.... အဂၤလိ္ပ္ ေရတပ္က မွန္ေျပာင္းနဲ႔ လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့.... ကမ္းနားမွာ လူေတြ ေလးဘက္ကုန္းေနတာ ျမင္ရပါသတဲ့ . (ၾကည့္စမ္း... ကြ်န္ေတာ့ ဘြားေအၾကီးက အဂၤလိပ္ေရတပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ အစီရင္ခံစာကို သူကိုယ္တိုင္ ဖတ္လိုက္ရတဲ့ အတိုင္းပဲ ေျပာေန လိုက္တာ..း၀ ) အဲဒီေတာ့ ကမ္းနားက လူေတြေက်ာ္ျပီး ျမိဳ့ဖက္ကို အေျမာက္နဲ႔ ထုပါသတဲ့... ကြ်န္ေတာ့ ဘြားေအၾကီးတို႔ ကေတာ့ တိုက္ပြဲ ကာလမွာ ဧရာဝတီျမစ္ ကမ္းပါးမွာ ဝပ္ေနၾကရ ပါသတဲ့.. တျခားလဲ ေျပးစရာက မရွိဘူးေလ...... အဂၤလိပ္ေရတပ္က .. အေျမာက္နဲ႔ တလစပ္လဲ ထုေရာ ... ဗမာ့သတၱိပဲ... ဘယ္ေခမလဲ.. ျမစ္ကမ္းပါးမွာ ဖင္ဝလုံးကြင္းျပီး ေလးဘက္ကုန္း ေနရာကေန ထြက္ေျပးလိုက္ၾကတာ.... ျမိဳ့အေရွ႕ဘက္က ေက်ာက္ရံကုန္း ေရာက္ေရာဆိုပဲ......

အဲဒါနဲ႔ပဲ အဂၤလိပ္တပ္က ျမင္းျခံ ကို သိမ္းပိုက္မိတယ္ ဆိုပါတယ္.......ျမိဳ့သိမ္းျပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ျမိဳ့ေျမာက္ဖ်ား သံလ်က္စြန္း ကစလို႔ မီးရႈိ႕ပစ္ ပါသတဲ့ ..ကြ်န္ေတာ့ဘြားေအၾကီး ကေတာ့ ကုလားမီးၾကီး လို႔ ဆိုပါတယ္..ေနာက္မွျမိဳ့ကြက္ရုိက္ျပီး လမ္းေတြ၊ မီးနဲ႔ ေရေပးစနစ္ေတြ..စနစ္တက် စီစဥ္ေပးပါသတဲ့...တျမိဳ့လုံး မီးေလာင္ေနခ်ိန္မွာ မိသားစု တစုကေတာ့ သူတို႔တိုက္က မီးခံတိုက္ ဆိုျပီး တံခါးပိတ္ျပီး တိုက္ထဲမွာ ေနၾကပါသတဲ့ ..တိုက္ကေတာ့ မီးခံ ပါရဲ့ လူက မီးမခံေတာ့ တမိသားစုလုံး နံျပားဖုတ္ထား သလိုပါပဲ......


မႏၱေလးေနျပည္ေတာ္ကို အဂၤလိပ္က သိမ္းျပီးတဲ့ေနာက္ သီေပါဘုရင္နဲ႔ အဖြဲ႕ကို ဧရာဝတီျမစ္ေၾကာင္းကေန သေဘၤာနဲ႔ ေခၚလာေတာ့လဲ ကြ်န္ေတာ့ ဘြားေအၾကီး တို႔က ဧရာဝတီျမစ္ ကမ္းနေဘးကေန ပန္းအိုးေလးေတြနဲ႔ ၾကိဳၾကရသတဲ့... ဘုရင္ကို သယ္ေဆာင္လာတဲ့ သေဘၤာလာခ်ိန္မွာ ေရစပ္မွာ ပန္းအိုးေလး ေတြ ခ် ဒူးတုပ္ျပီး လက္အုပ္ ခ်ီ ေနၾကပါသတဲ့...သေဘၤာက အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ ေရလည္က ေမာင္းသြားေတာ့ ...ေရလႈိင္းေတြက ကမ္းစပ္ကို လာရိုက္တဲ့ အခါ ပန္းအိုးေတြ အကုန္ ျမစ္ထဲ ေမ်ာပါ ကုန္ေတာ့တာေပါ့....ျမိဳ့သူျမိဳ့သားေတြက ဘုရင္ မရွိေတာ့ဘူး ဆိုျပီး ငိုၾကပါသတဲ့.....


ကြ်န္ေတာ္ ကေတာ့ သူ႔ကြ်န္မခံျပီ ဇတ္ကားမွာ ဘြားေအၾကီး ကိုယ္ေတြ႔လိုမ်ား ရုိက္ျပမလား လို႔ ေတြးထင္ ၾကည့္မိပါတယ္.. ညြန္႔ဝင္းၾကီး ေက်ာက္ရံ ကိုထြက္ေျပးခန္းေတာ့ ပါတယ္..ဗမာ့နည္း ဗမာ့ဟန္ အေျမာက္ေတာ့ မပါဘူး ခင္ဗ်..... ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဗမာျပည္ ကိုလိုနီ ျဖစ္ရတဲ့ အေၾကာင္းေတြ ထဲမွာ တိုင္းျပည္ အုပ္ခ်ဳပ္သူ လူတန္းစား ရဲ့ ေခတ္မမွီမႈ၊ ဉာဏ္အေမွ်ာ္အျမင္ နဲပါးမႈ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထင္တခြဲသား ျဖစ္ေနမႈ ေတြ အမ်ားဆုံး ပါပါတယ္...အုတ္တံတိုင္း ေလးဘက္ ကာရန္ထားတဲ့ မႏၱေလးနန္းေတာ္ ထဲက ဘယ္မွမထြက္ ..ေခတ္မွီ ေျပာင္းလဲေနတဲ့ ..ကမၻာၾကီးကို မၾကည့္ဘဲ ဇမၺဴဒီပါ လက်္ာ ေတာင္ကြ်န္း ရဲ့ ဗဟိုလ္ ခ်က္မ ဆိုျပီး ကိုယ့္ဖာသာ ေအာ္ေနၾကတာပါ......


ခုခ်ိန္မွာလည္း အဲဒီလိုမ်ိဳး အဂၤလိပ္ ေရတပ္ ကသာလာရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဘဘ ဘိုခ်ဳပ္ၾကီးေတြ ဖင္ကို ထုံးနဲ႔ ဝလုံးကြင္း ေလးဘက္ကုန္း ျပီး အေျမာက္ ေယာင္ ေဆာင္ ေနၾကဦး မလား မသိပါခင္ဗ်ာ.........


(Florida ကPalm city မွာ ေနတဲ့ ေက်ာက္ခဲ ႏွမငယ္ မေဝ က ၾကားဖူးနားဝ ေရွးစကားေလးေတြ ေရးပါဦး ဆိုလို႔ ေရးလိုက္ပါတယ္ )

1 comment:

Unknown said...

မင္းဘြားေအႀကီးေသၿပီလား။မေသေသးရင္ပါးစပ္လီးနဲ႔ထိုးခ်င္လို႔။ဒါမဲ့ ငါမထိုးလဲအဂၤလိပ္ေတြထိုးသြားေလာက္ပါတယ္။ဒါေၾကာင့္လဲဘြားေအႀကီးကဘိုလီးႀကိဳက္ရာကေနမ်ိဳး႐ိုးလိုက္ျပႎးမင္းလဲေယာက်ာၤးတန္မဲ့ဘိုလီးမွႀကိဳက္ေနတာကိုး