မွင္စာေလး(၇)ပတ္

တျမန္မႏွစ္ဆီက ဖေလာ္ရီဒါျပည္နယ္Fort Myers မွာေနတုန္းမွာ အန္ကယ္ဦးေသာင္း(ေၾကးမုံဦးေသာင္း (ခ) စာေရးဆရာေအာင္ဗလ) ဆုံးပါတယ္၊ ဒါနဲ႔ အန္ကယ္ဦးေသာင္းရဲ့ အသုဘရႈသြားေတာ့ လာၾကတဲ့မိတ္ေဆြအေပါင္းေတြနဲ႔ ဆုံရတာေပါ့ေလ၊ အန္တီခင္(စာေရးဆရာမၾကီး ပတၱျမားခင္ ) နဲ႔ေတြ႕ေတာ့ အန္တီခင္ကလဲ မအိုေသးတဲ့သူ အပ်ိဳေလးနဲ႔တူ ဆိုသလို အသက္(၈၀)လို႔ မထင္ရေလာက္ေအာင္ နုဆဲလွဆဲပါပဲ၊တခါ အမၾကီးမာမာေအး နဲ႔ေတြ႔ရျပန္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ့အေမ့ညီမ အန္တီဂြက္ေထာ္ကို သြားျပီးသတိရမိတယ္ခင္ဗ်၊

ရုပ္ခ်င္းတူလို႔မဟုတ္ပါဘူး၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ငယ္ငယ္က ဓါတ္ျပားနဲ႔ဖြင့္ရတဲ့အသံခ်ဲ႕စက္ပဲရွိတာကိုး၊ ဓါတ္ျပားကထြက္လာတဲ့အသံကို မန္က်ီးပင္ထိပ္က ေလာ္စပီကာၾကီးကတဆင့္ နားေထာင္ရတာေပါ့၊ ဓါတ္ျပားၾကီးကၾကီးလိုက္တာ ထမင္းစားတဲ့ ပန္းကန္ျပားေလာက္ရွိတယ္၊အသံခ်ဲ႕စက္ကဖြင့္ေတာ့လဲအပ္နဲ႔ေထာက္ျပီးဖြင့္ရတာကိုး

၊ဓါတ္ျပားအပ္ေၾကာင္းထပ္ေနရင္ ကေလးတုန္းကအလြန္သေဘာက်၊

ကြ်န္ေတာ္တို႔ငယ္ငယ္က လူေတြအပန္းေျဖစရာ ရုပ္ရွင္၊ဇတ္အျငိမ့္နဲ႔အသံခ်ဲ႕စက္ပဲရွိေတာ့ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးရဲ့ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္ေတြေနတဲ့ ျမင္းျခံဆိပ္ကမ္းသဲျဖဴဝ၊ရွားေတာကလူေတြမ်ားအရပ္ထဲပိုက္ဆံစုျပီးအသံခ်ဲ႕စက္ငွားျပီးနားေထာင္ၾကသတဲ့၊ တြံေတးသိန္းတန္တို႔ တင္တင္ျမတုိ႔ ခ်စ္စပယ္တို႔ပါတဲ့ စိုးမိုးေမတၱာဇတ္လမ္းမွာ ကိုရင္သိန္းတန္က စိုးစိုး(ခ်စ္စပယ္)ကို မိုးညိဳကိုခိုးေျပးေတာ့ စိုးစိုးအေဖက ကိုရင္သိန္းတန္ကို စေကာေလာက္မွေဇာက္မနက္လို႔ေျပာတာကိုး၊ အဲဒီေတာ့ငွားဖြင့္တဲ့သူက ကိုယ္နဲ႔မတည့္တဲ့သူအိမ္ဖက္ကို ဒီ စေကာေလာက္မွေဇာက္မနက္ဆိုတာၾကီးကို အပ္ေၾကာင္းထပ္ထားပါေရာလား၊ တဖက္ကခဲနဲ႔ေပါက္ေတာ့တခါရန္ေတြျဖစ္ၾကနဲ႔ ခုခ်ိန္မွာျပန္စဉ္းစားၾကည့္ေတာ့ ျပံဳးမိပါေသးဗ်ာ၊

ဓါတ္ျပားရဲ့အသုံးဝင္ပုံမ်ားကေတာ့ ငယ္ငယ္က ၾကည့္ခဲ့ရတဲ့ မင္းသားၾကီးဦးျမတ္ေလးနဲ႔ မင္းသမီးၾကီးေဒၚၾကည္ၾကည္ေဌးတို႔ပါတဲ့ သီခ်င္းဆို၍ငိုရသည္ ဇတ္ကားထဲမွာေတာ့ၾကည္ၾကည္ေဌးက ဓါတ္ျပားကို ေသာက္ေရအိုးအဖုံးေတာင္လုပ္ထားလိုက္ေသး၊ အမၾကီးမာမာေအးရဲ့ဓါတ္ျပားေတြဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ငယ္ငယ္က best sellers ေတြေပါ့ဗ်ာ၊ အမၾကီးက မန္က်ီးပင္ထိပ္ကေန ေမ့ကြက္ကိုရွာ...ရွာသူေမာင္ေရ....လို႔ ေအာ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္က ကေလးဆိုေတာ့ ဘာကိုရွာေနမွန္းသေဘာမေပါက္ဘူး၊ ေမ့ဂြက္ဆိုေတာ့ အန္တီဂြက္ေထာ္ကို ရွာတယ္ထင္ေနတာ၊ အန္တီဂြက္ေထာ္ကို ဘာလို႔ရွာမွန္းလဲမသိဘူး၊ ျဖစ္ရပုံမ်ားေျပာပါတယ္၊

အန္တီဂြက္ေထာ္တို႔အိမ္က ကြ်န္ေတာ္တို႔အိမ္နဲ႔ မ်က္ေစာင္းထိုးမွာရွိတယ္၊ ကေလးတုန္းကေတာ့ ဟိုအိမ္သည္အိမ္ကူးျပီးေဆာ့ေပါ့ေလ၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဦးၾကီးက လမ္းမွာ မွင္စာက (၇)ပတ္ပတ္ရင္ ေသတတ္တယ္လို႔ ေျခာက္ထားေတာ့ မွင္စာ(၇)ပတ္ကိုယ့္ကို မပတ္မိခင္ ဒီဖက္အိမ္ေရာက္ေအာင္ အတင္းေျပးလာလိုက္ရတာ၊ ေသမွာကလဲေၾကာက္ေသးတာကိုး၊ အသက္ၾကီးလာေတာ့လဲ ေသခ်င္ေသ ရွင္ခ်င္ရွင္ဆိုျပီးလုပ္ခ်င္ရာလုပ္ေတာ့တာပဲ၊ ဒါေပမဲ့ ပုထုဇဉ္ဆိုေတာ့ ေသရမွာေတာ့ အနဲနဲ႔အမ်ားေၾကာက္တာပါပဲ၊

ကေလးတုန္းက မွင္စာေလး (၇)ပတ္ ကိုယ့္ကိုအပတ္ခံရမွာေၾကာက္ခဲ့တာ၊ သူမ်ားကို မွင္စာလိုက္ပတ္တာ အသက္ၾကီးမွၾကဳံရတာပါပဲ၊ ကြ်န္ေတာ္ ေက်ာက္ဆည္အေရွ႕ပိုင္းမွာ fieldဆင္းေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႕အတြက္လုံျခံဳေရးကို မႏၱေလးေတာင္ေျခက ခလရ(၉၅) ကတာဝန္ယူပါတယ္၊ တပ္ခြဲမွဴးဗိုလ္ၾကီးကလဲ ကြ်န္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ တပတ္စဥ္ထဲဆင္းတာဆိုေတာ့ ကိုယ္နဲ႔ကငယ္ေပါင္းၾကီးေဖၚ သူငယ္ခ်င္းလိုျဖစ္သြားတာပါပဲ၊

ခလရ(၉၅)ရဲ့ေရွ႕တန္းစခန္းေလးက ကုန္းသာဆိုတဲ့ ရြာေလးမွာရွိတယ္၊ စခန္းေနရာက ရြာကိုစီးျပီးျမင္ရတဲ့ ေတာင္ကုန္းေလးမွာလုပ္ထားတယ္၊ ရွမ္းျပည္မွာက ေတာင္ကုန္းျမင့္ျမင့္ေလးရွိရင္ ဘုရားတည္ထားတတ္တာမိ႔ု စခန္းအလယ္ေတာင္ကုန္းထိပ္မွာ ေရွးေဟာင္းေစတီေလးတဆူရွိတယ္ခင္ဗ်၊ အဲဒီဘုရားကုန္းေလးကေန ပတ္ဝန္းက်င္ကိုၾကည့္ရင္ ဒု႒ဝတီျမစ္ဟိုဖက္က ေမျမိဳ့နယ္က ေဘာ္ရြာတို႔ က်ားတြင္းေရ သံသတၱဳမိုင္းဖက္ကို လွမ္းျမင္ေနရတာေပါ့၊

ကုန္းသာရြာနဲ႔မနီးမေဝးမွာ ဒု႒ဝတီျမစ္ထဲစီးဝင္တဲ့ ေခ်ာင္းေလးတေခ်ာင္းရွိတယ္၊ ပန္းပုေခ်ာင္းတဲ့၊ ေရးေတာ့အမွန္ ဖတ္ေတာ့အသံဆိုသလိုပါပဲ အရပ္အေခၚကေတာ့ ဗဗုေခ်ာင္းေပါ့ဗ်ာ၊ ဒီေခ်ာင္းေလးက ေတာင္ေပၚေခ်ာင္းေပမဲ့ ေရရွိေတာ့ငါးရွိတာေပါ့ဗ်ာ၊ ရွိတဲ့ငါးကလဲ စားလို႔အင္မတန္အရသာရွိပါတယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ အဲဒီအရပ္ကလူေတြက စာခ်ိဳးၾကတယ္ခင္ဗ်၊ ငါးမွာ ပန္းပု၊လူမွာ.....(ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ ကာရံထည့္ၾကည့္ၾကေပါ့ဗ်ာ)၊ ဪ..အရသာရွိတဲ့အေၾကာင္းေျပာပါတယ္၊

အင္း...မွင္စာေတာင္ဘယ္ေရာက္သြားပါလိမ့္၊ စာခ်ိဳးခံရမွာေၾကာက္လို႔ ေျပးျပီလားမသိဘူး၊ ကဲ..ျပန္ဆက္ၾကဦးစို႔၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကုန္းသာမွာေနေတာ့ စခန္းထဲမွာေတာ့ မတည္းဘူး၊ သူၾကီးအိမ္မွာတည္းတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ညမွာေတာ့ သြားေသာက္ရင္းစကားစျမီေျပာ၊ ၈ နာရီေလာက္ ရြာထဲျပန္လာေပါ့ေလ၊ ဒီလိုနဲ႔ တပတ္ ၁၀ ရက္ေလာက္ရွိေတာ့ တပ္ခြဲတခုလုံးနဲ႔ အင္မတန္ရင္းႏွိီးလာလိုက္တာ ..ေနာက္ မႏၱေလး ေရာက္လို႕ အဲဒီတပ္ခြဲ က မိခင္တပ္ရင္းျပန္ေရာက္ေနရင္ ကြ်န္ေတာ္လဲ အဲဒီေရာက္ေနေတာ့တာပဲ၊

ကုန္းသာတပ္ကုန္းမွာ တညမွာေပါ့ဗ်ာ၊ မွတ္မွတ္ရရ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ခင္တဲ့ရဲေဘာ္ေလးထဲက တေယာက္က ခင္ေဇာ္တဲ့၊ တေယာက္က ေဇာ္ခင္တဲ့၊ ေဇာ္ခင္က ကင္းခ်ိန္မို႔ ကင္းေစာင့္ဖို႔သြားထင္ပါရဲ့၊ ဘုရားကုန္းေလးနံေဘးကေန ျဖတ္ျပီးကင္းတဲကိုသြားတယ္ခင္ဗ်၊ မၾကာဖူး ေဇာ္ခင္ ချမာငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္ျပီးျပန္ေျပးလာတာၾကည့္လိုက္ေတာ့......

လား..လား...အေကာင္ပုပုေလးတေကာင္နဲ႔ ေဇာ္ခင္နဲ႔ထုပ္စည္းတိုးသလိုျဖစ္ေနတာကိုး၊ ဒီေကာင္ေလးက သူ႔ကိုပတ္ေျပးေနတယ္၊ ျပီးေတာ့ခ်က္ခ်င္းလွစ္ကနဲ ေပ်ာက္သြားျပန္တယ္၊ ေဇာ္ခင္မွာေၾကာက္လို႔တုန္လို႔၊ ဒီေကာင္ပုေလးက ဘုရားကုန္းေပၚကေန ရုတ္တရက္ဆင္းလာတယ္ဆိုပဲ၊ ဒါ မွင္စာေလးလို႔ အမ်ားကေကာက္ခ်က္ခ်ၾကတယ္၊ ေနာက္တပတ္ေလာက္ရွိေတာ့ ေဇာ္ခင္ တပ္ရင္းကိုျပန္သြားျပီး ကုန္းသာကိုျပန္မေရာက္လာပဲ ဆည္ေတာ္ၾကီးဖက္ေရာက္သြားတယ္၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ field သိမ္းျပီးမႏၱေလးျပန္ဆင္းလာခ်ိန္မွာေတာ့ ေဇာ္ခင္တေယာက္ ဆည္ေတာ္ၾကီးမွာ ေရနစ္လို႔ ဆုံးျပီဆိုတဲ့သတင္းၾကားရတာပါပဲ၊

ကြ်န္ေတာ္က ငယ္ငယ္ကၾကားဖူးတဲ့ မွင္စာေလး (၇)ပတ္ ကိုယ့္ကိုပတ္ရင္ ေသတတ္တယ္ဆိုတာသြားသတိရမိေသးဗ်ာ၊ အင္း..တိုက္ဆိုင္မႈတခုလဲျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာေပ့့ါေလ၊ ...