ယံနာရီ.....အၾကင္မိန္းမတို႔သည္

ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ ငယ္ငယ္က ေႏြရာသီေရာက္ျပီ ဆိုတာနဲ႔ လူၾကီးမိဘေတြ အေတာ္စိတ္ရႈတ္ကုန္ေတာ့တာ၊ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ဆိုေတာ့ အိမ္မွာညီအကိုတေတြ စုမိၾကရင္ ေဆာ့လိုက္တာ မီးဝင္းဝင္းေတာက္လို႔ ဆိုသလိုပါပဲ၊ ေနပူထဲ ထြက္ေဆာ့ၾကေတာ့ လူၾကီးေတြမွာ ..တဟဲ့ဟဲ့ နဲ႔ ေအာ္ေနၾကရေတာ့တာပဲ၊ အဲဒီေတာ့ ဒီျပႆနာကို ေျဖရွင္းနိုင္ဖို႔ စီစဉ္ၾကေတာ့ ကိုၾကီးေက်ာက္အကိုေတြကို အေဖနဲ႔ဦးၾကီးက ဦးေဆာင္ျပီး ဖဲဝိုင္းလုပ္လိုက္ၾကေရာ သူတို႔ကို ျငိမ္ေဆးေၾကြးလိုက္သလိုပါပဲ၊

အဲ...ကိုၾကီးေက်ာက္ကိုေတာ့ အိမ္နားမွာ ပရိယတၱိစာသင္တိုက္ၾကီးေတြရွိေတာ့ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ စာသင္သားအျဖစ္ပို႔လိုက္ေရာ ဘဂဝါေက်ာင္းသား ေမာင္ဘေက်ာက္ ျဖစ္ရရွာတာေပါ့၊ ကိုၾကီးေက်ာက္ကလဲ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းစာလိုက္ရတာေပ်ာ္သဗ်..၊ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ ေဆာ့စရာ အေဖၚေတြက ပိုမ်ားလာတယ္ေလ၊ ေန႔လည္ခင္းေတာ့ စာသင္ရတာေပါ့ေလ၊ စာကလဲ သင္ပုန္းၾကီးကစလို႔..ပရိတ္ၾကီး၊ အျပင္ေအာင္ျခင္း၊ အတြင္းေအာင္ျခင္း၊ နမကၠာယဘုရားရွိခိုး ..စတဲ့ ဆယ္ေစာင္တြဲ အလယ္၊ သဒၵါ၊ သျဂၤ ိဳဟ္ ပါမက်န္သင္ရတာကလား၊ ဒီေတာ့ ကိုၾကီးေက်ာက္လဲ မူလတန္းေက်ာင္းသားဘဝကထဲက ပါဠိဘာသာကို နားမစိမ္းဘူးေပါ့ေလ၊

ကိုၾကီးေက်ာက္စာလိုက္တဲ့အထဲမွာ တခါေတာ့ ယံနာရီ..ယံ အၾကင္ နာရီ မိန္းမတို႔သည္ ဆိုတဲ့ စာတေၾကာင္းပါလာတယ္၊ ကိုၾကီးေက်ာက္က ပါဠိလို နာရီ ဆိုတာဗမာလို အနက္အဓိပၸါယ္ျပန္ေတာ့မိန္းမလို႔ဆိုတာ ခ်က္ခ်င္းသေဘာေပါက္သြားတယ္၊ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကိုၾကီးေက်ာက္စာလိုက္တဲ့ တန္ေဆာင္းၾကီးတိုက္ စာခ်ေက်ာင္းက ေရွးေက်ာင္းၾကီးကိုး၊ တိုင္လုံးေတြက အလုံး ၃၀ ေလာက္ရွိတယ္၊ တိုင္လုံးတိုင္းမွာလဲ သံစုံတိုင္ကပ္နာရီၾကီးေတြ ခ်ိပ္ထားတယ္၊ ဒီနာရီၾကီးေတြက သံပတ္ေပးရတဲ့နာရီၾကီးေတြ၊ Made in England ဆိုတာၾကီးေတြ၊ နာရီၾကီးေတြကို မနက္တိုင္း ဦးဇင္းတပါးက သံပတ္ေပးရတယ္၊ တလုံးျပီးတလုံး နာရီေတြအမ်ားၾကီး သံပတ္ေပးရေတာ့ ဘယ္မွာအခ်ိန္ေတြက ကြက္တိတူပါေတာ့မလဲ..၊ ဒီေတာ့ ေက်ာင္းၾကီးမွာ နာရီထိုးသံေတြက တလုံးျပီးတလုံး ဆူညံေနေတာ့တာပဲ၊ ဒီေတာ့ ကိုၾကီးေက်ာက္ကေတြးမိတယ္ မိန္းမေတြလဲ နာရီမ်ားလိုပဲ အျမဲတန္း ဆူညံေနေအာင္ စကားေတြ ေျပာတတ္ၾကေတာ့ မိန္းမ ကို ပါဠိလို နာရီလို႔ေခၚတာေနမွာလို႔၊ ငယ္ငယ္က ေတြးမိတာေပါ့ဗ်ာ၊

အဲဒီေနာက္ မာန္လည္ဆရာေတာ္ၾကီးရဲ့ မာဃေဒဝလကၤာမွာ ဣတၳိယေခၚ မိန္းမတို႔သည္ ေလွနဲ႔ျမင္းလို မယြင္းပဲတူညီ ဆိုတာပါလာတယ္၊ ကိုင္း..ဒီတခါေတာ့ မိန္းမ ဆိုတာ ဣတၳိယ ဆိုပါ့လား..၊ ျပီးေတာ့..မိန္းမက ေလွနဲ႔ျမင္းနဲ႔လည္း တူတယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္လိုၾကီးပါလိမ့္ေပါ့၊ မိန္းမတေယာက္ကို ေရထဲပစ္ခ်ျပီး တက္စီးျပီး ေလွာ္လို႔လဲမရ ၊ ဘယ္မိန္းမ မွလဲ ျမင္းလို ေလးဘက္ကဆုန္ေပါက္ေျပးတာလဲမဟုတ္..၊ ဒါကို ဘာလို႔ ေလွနဲ႔ျမင္းလို မိန္းမက တူေနပါလိမ့္ေပါ့၊ ကိုင္း...ဒါေတာ့ရွိေစေတာ့ ၊ ဒါေပမဲ့ နားမရွင္းတာက မိန္းမကို နာရီလို႔လဲ ေခၚေသးတယ္၊ ခုတခါ ဣတၳိယလို႔ ေခၚျပန္ေသးေတာ..ဟင္း..ဘာလို႔ အမ်ိဳးမ်ဳိးေတြ ေခၚေနပါလိမ့္ေပါ့ ၊

စိတ္ထဲသိတ္မရွင္းေတာ့ ေက်ာင္းက ဦးဇင္း ဦးအာသဖကို ေမးမိတယ္.." ဦးဇင္း.. မိန္းမကို ဘာလို႔ ဣတၳိယလို႔ေခၚသလဲ ဘုရား " လို႔ဆိုေတာ့ ဦးဇင္းကလဲ လြယ္လြယ္ကူကူပဲ ေျဖလိုက္တယ္ ၊ " ဟ.....အိပ္ရင္ထိလို႔ရလို႔ အိပ္ထိရ လို႔ေခၚတာေပါ့ကြ " တဲ့ ၊ ကဲ...အေျဖကေတာ့ရွင္းခ်က္ ၊ ဒါေပမဲ့လဲ ကိုၾကီးေက်ာက္က မိန္းမကို မအိပ္ရင္လဲ ထိလို႔ရတာပဲလို႔ေတာ့ ေတြးေတာ့ေတြးမိတယ္၊ ဒါနဲ႔ ညေနေက်ာင္းကျပန္ေရာက္ေတာ့ စားေသာက္ျပီးအိပ္ယာဝင္မယ္လဲ လုပ္ေရာ ကိုၾကီးေက်ာက္က လူၾကီးေတြကို ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ ပါဠိေတြကြ်မ္းက်င္လာျပီလဲ ၾကြားခ်င္ေတာ့.." ကြ်န္ေတာ့ကို ဟို ဣတၳိယေလး ေပးပါဦး " ဆိုေတာ့ လူၾကီးေတြကလဲ ဘာေတာင္းတာလဲေပါ့ ၊ ကိုၾကီးေက်ာက္လက္ညွိဳးညႊန္ရာ ၾကည့္ၾကေတာ့ ေစာင္တထည္ျဖစ္ေနတယ္၊ ဟုတ္တယ္ေလ...ကိုၾကီးေက်ာက္မွာက အိပ္ထိရစရာ မိန္းမမွမရွိတာ၊ ေစာင္နဲ႔ေခါင္းအုန္းပဲ ရွိတာ..မဟုတ္ဘူးလားဗ်ာ၊ အားလုံးက ဝိုင္းရီၾကသဗ် ၊ ပါဠိပါရဂူအရွက္ကြဲပါေလေရာလား ၊

ကိုၾကီးေက်ာက္ အေမရိကေရာက္ေတာ့ ဗာဂ်ီးနီးယားေျမာက္ပိုင္း ဝါရွင္တန္ျမိဳ့ေတာ္ ဆင္ေျခဖုန္းမွာေနေတာ့ ကိုၾကီးေက်ာက္ ငွားေနတဲ့ အိမ္မွာ အပ်ိဳၾကီးႏွစ္ေယာက္ကလဲ အခန္းငွားေနၾကတယ္၊တေယာက္ကပိန္ပိန္ တေယာက္က ဝဝ ေပါ့ေလ၊ သူတို႔နဲ႔ တအိမ္ထဲငွားေနရတာ ကိုၾကီးေက်ာက္အတြက္ေတာ့ အဆင္ေျပသဗ်၊ မိန္းမဆိုတာ ပါဠိလို နာရီေခၚေပမဲ့ ေခတ္နဲ႔အညီေခၚရင္ေတာ့ မီဒီယာေပါ့ဗ်ာ၊ အတင္း...အဲေလ..သတင္း ေပါင္းစုံသူတို႔ဆီက သိရသဗ် ၊ ရပ္ကြက္ထဲကသတင္း ၊ အလုပ္ထဲကသတင္း စုံေနတာပါပဲ၊ ႏွစ္ေယာက္ဆုံရင္ သတင္းေတြကတမ်ိဳး၊ တေယာက္စီဆိုရင္ေတာ့ သတင္းကတမ်ိဳးေပါ့ဗ်ာ ၊

ကိုၾကီးေက်ာက္ကေတာ့ ဘာျဖစ္ျဖစ္ နားေထာင္တယ္၊ သူတို႕ကခ်က္ရင္းျပဳတ္ရင္းေျပာရင္းနဲ႔ ကိုၾကီးေက်ာက္ကို ခ်က္ျပဳတ္ထားသမွ် ေၾကြးၾကတာကိုး..၊ ကိုၾကီးေက်ာက္ကလဲ ခ်က္မွမခ်က္တတ္တာ ဒီေတာ့ စားလို႔ေသာက္လို႔ေကာင္းေအာင္ သူတို႔ေျပာသမွ် အျပတ္ေထာက္ခံတာပဲ၊ ဒါေပမဲ့..သတိေတာ့ထားရသဗ် ၊ရမ္းသန္းမေထာက္ခံရဲဘူး၊

ဝဝ မရွိရင္ ပိန္ပိန္က ဝဝ အေၾကာင္းေျပာေတာ့တာပဲ...၊ ဒီေကာင္မက သူ႔မန္ေနဂ်ာ ေဂ်ာ့ ဆိုတာနဲ႔တြဲေနျပီး ဆပ္စလူးထေနတာပဲ..တို႔ဘာတို႔ လိုမ်ိဳးေပါ့ဗ်ာ၊ ဒီလိုသတင္းမ်ိဳးၾက အံ့ဩတဲ့ အမူအယာနဲ႔ မ်က္ႏွာကို အိုက္တင္အမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ျပီးနားေထာင္ေပးေပမဲ့ မေထာက္ခံရဲဘူး ခင္ဗ်၊ ေဟာတခါ ပိန္ပိန္ မရွိရင္ ဝဝက ..."အမေလး..အဲဒီ ပိန္ပိန္ဝတ္ေနတာေတြ သိတယ္မို႔လား"..ကိုၾကီးေက်ာက္ကလဲ "ဟင္..သိပါဘူး" ၊ လို႔၊ ဟုတ္တယ္ေလ သူတို႔ ဘာေတြဝတ္ေနမွန္းစိတ္ကိုမဝင္စားဘူး " ဒီပိန္မၾကီး ပိုးေၾကးပန္းေၾကး ရတာေတြ ဝတ္ေနတာ"...၊ " ဟယ္...မမပိန္ပိန္ၾကီးကို ပိုးတဲ့ပန္းတဲ့သူ ရွိေသးတယ္" ကိုၾကီးေက်ာက္က စကားေတာက္လိုက္တာနဲ႔ ေဟာ....မမပိန္ပိန္ သတင္းေတြ ထြက္လာေတာ့တာပဲ၊ ကိုင္း..မီဒီယာေတြေနရတာ ဘယ္ေလာက္ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းလဲ၊

ဒါနဲ႔ တရက္မွာ ကိုၾကီးေက်ာက္က အရပ္ထဲက ဗမာျပည္က စားစရာတိုလီမိုလီ ေရာင္းတဲ့ အမၾကီးတေယာက္အိမ္ လ်က္ဆားသြားဝယ္ေတာ့၊ အဲဒီအမၾကီးက " ကိုေက်ာက္ကို ေျပာရအုန္းမယ္..ကိုေက်ာက္အိမ္က အပ်ိဳၾကီးမေတြက ကိုေက်ာက္ကို ေျပာေနၾကတယ္ သူတို႔ဆီက ညာစားေနတယ္လို႔ " ကိုၾကီးေက်ာက္ကလဲ " အင္း..ဟုတ္တယ္ေလ၊ သူတို႕ကအခ်က္အျပဳတ္ေကာင္းတယ္ေလ၊ ကြ်န္ေတာ္မွ သူတို႔လိုမခ်က္တတ္ပဲ ၊ဒါဟုတ္တာပဲ ၊ ဒါေပမဲ့လဲ အမ ရာ ကြ်န္ေတာ္က စားတာနဲ႔တန္ေအာင္ သူတို႔ေျပာသမွ် နားေထာင္ေပးေနတာပဲ" ဆိုေတာ့ ၊ အဲဒီ အမၾကီးက " အဲ..ဘာေတြေျပာၾကတာတုန္း " လို႔ေျပာသဗ်၊ ကိုၾကီးေက်ာက္ကလဲ " ဒီလိုပါပဲ အမရာ အရပ္ထဲ ရြာထဲက သတင္းစုံေပါ့ " လို႔ ဆိုေတာ့ ၊ အဲဒီအမၾကီး မ်က္ႏွာမွာ ဒီေကာင္မေတြ ငါ့အေၾကာင္းလဲ ေျပာေနၾကျပီလို႕ တပ္အပ္သိေနသလိုပဲ ၊ ဒါနဲ႔ ကိုၾကီးေက်ာက္ကို " ထိုင္ပါအုန္း ကိုေက်ာက္ရဲ့ အိမ္မွာလုပ္တဲ့ မုန္႔ဟင္းခါးေလး စားပါအုန္း" အ..ဟတ္..ဟတ္..ကိုၾကီးေက်ာက္ကို စားစရာျပျပီး သတင္းေမးေတာ့မွာကိုး၊ ကိုၾကီးေက်ာက္ကို ပါဠိလို နာရီလို႔ မေခၚဘူးေလ၊ ဘယ္သံစုံထြက္ပါ့မလဲ ၊ " ေနာက္မွစားမယ္ အမေရ့ အလုပ္သြားရအုန္းမယ္" ဆိုျပီး အသာျပန္လာခဲ့ေတာ့တာပဲ၊ ထို႔ေၾကာင့္ ယံနာရီ...အၾကင္မိန္းမတို႔သည္....မီဒီယာလဲ ျဖစ္ၾကပါေပ၏ ။

ကိုၾကီးေက်ာက္ရဲ့ က်န္းမာေရးက ေလာေလာဆယ္ ေကာင္းေနပါတယ္၊ စာေရးဖို႔ ပ်င္းေနတာနဲ႔ မေရးျဖစ္တာပါ၊ ဒါေပမဲ့ National Institute of Cancer ဌာနမွာ ေဆး ၂ လေလာက္ကုရအုန္းမွာ မို႔ေဆးဒဏ္ခံေနရရင္လဲ စာေရးၾကဲေနပါအုန္းမယ္။