ပြစိပြစိအပ်ိဳၾကီးႏွင့္တုဏွိဘာေဝေက်ာက္တုံးၾကီး

ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ မန္းတကၠသိုလ္ဘူမိေဗဒေက်ာင္းသားဘဝနဲ႔ အတန္းၾကီးလာေတာ့ ကိုယ့္ေမဂ်ာဘာသာေတြပဲ သင္ရေတာ့တယ္၊ တျခားဘာသာတြဲေတြ မယူရေတာ့ဘူး၊ ဒီေတာ့ တျခားစာသင္ခန္းေတြမသြားရေတာ့ပဲ၊ ကိုယ့္ဌာနကစာသင္ခန္းေတြပဲ သင္ရေတာ့တာေပါ့၊ ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ဘူမိေဗဒဌာနစာသင္ခန္းေတြနဲ႔ ကပ္လ်က္က သမိုင္းဌာနက စာသင္ခန္းေတြရွိတယ္၊ အဲဒီတုန္းက ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ ဘူမိေဗဒမွာကေက်ာင္းသူလက္မခံေတာ့ အတန္းထဲမွာကေယာက်ၤားေတြ ခ်ည့္ျဖစ္ေနတာေပါ့၊

ဒီေတာ့ဖိုသတၱဝါတို႔ထုံးစံအတိုင္း မသတၱဝါရွိရာသမိုင္းဌာန စာသင္ခန္းအေပါက္ဝမွာ စခန္းခ်ၾကေတာ့တာေပါ့၊ သမိုင္းဌာနပါေမာကၡက ဆရာၾကီးေဒါက္တာသန္းထြန္း၊ ဆရာၾကီးအိမ္က ေရႊမန္းေဆာင္နဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ၊ သူ႕ျခံကို ကြန္သာယာ လို႔နာမည္ေပးထားတယ္၊ ဆရာၾကီးကအင္မတန္အေျပာေကာင္း၊ မန္းတကၠသိုလ္ပင္မေဆာင္ေရွ႕ အဝိုင္းၾကီးက ေခါင္းေလာင္းစင္မွာ ျမန္မာျပည္လြတ္လပ္ေရးအထိမ္းအမွတ္ လြတ္လပ္ေရးေခါင္းေလာင္းျဖဳတ္ျပီး အခိုးခံရေတာ့ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ဖီလာဒဲဖီးယားက လြတ္လပ္ေရးေခါင္းေလာင္းနဲ႔ သမိုင္းတန္ဖိုးယွဉ္ျပီး ေျပာေတာ့ကိုယ့္ေက်ာင္းက လြတ္လပ္ေရးေခါင္းေလာင္းကို ႏွေျမာလိုက္တာ၊ ခုေတာ့လဲ ေခါင္းေလာင္းေတာင္မကေတာ့ပါဘူး..ေက်ာင္းၾကီးပါေပ်ာက္ေတာ့မယ္ထင္ပါရဲ့၊

ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ သမိုင္းကစာသင္ခန္းေပါက္ဝေတြမွာ ျပဳံျပီးေက်ာင္းသူေတြကိုၾကည့္၊ ေက်ာင္းသူမ်ားကလဲ ထုံးစံအတိုင္း မ်က္ေစ့ေထာင့္ကပ္ျပီး ဘူမိေက်ာင္းသားေတြကို တိတ္တခိုးျပန္ၾကည့္နဲ႔ အလုပ္ျဖစ္ေနလိုက္ၾကတာ၊ သမိုင္းကတျခားဆရာဆရာမေတြနဲ႔ ျပႆနာမရွိေပမဲ့ အပ်ိဳၾကီးကထိကဆရာမၾကီး ေဒၚေသာင္းေသာင္းနဲ႔ ကေန႔တိုင္းျပႆနာပါပဲ၊ ေဒၚေသာင္းေသာင္း စာသင္ရင္းတန္းလန္းရပ္ျပီး အျပင္ထြက္လာ၊ စာသင္ခန္းေပါက္ဝက ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ကို " ဟဲ့..ငါ့ေက်ာင္းသူေတြက မင္းတို႔ဘာလုပ္ျပေနလို႔ ငါ့အခန္းဝမွာ ရပ္ေနၾကတာတုန္း၊ သြားၾကစမ္း " ဆိုျပီးလာဆိုလိုက္၊ ႏွင္လိုက္၊ ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ကလဲ ကိုယ့္မေျပာသလို၊ မၾကားသလိုနဲ႔ သူဘာေျပာေျပာ အေရးမစိုက္တဲ့အမူအယာနဲ႔ အတန္းထဲကေက်ာင္းသူေတြပဲ ၾကည့္ေနေတာ့ စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးျပန္ဝင္ျပီး၊ စာသင္လိုက္၊ ခနေနျပန္ထြက္ျပီး လာေျပာလိုက္နဲ႔ ..ေန႔တိုင္းပုံမွန္လိုကို ျဖစ္ေနပါေရာလား၊

ကထိကဆရာမၾကီးေဒၚေသာင္းေသာင္းက တျခားကေတာ့မဟုတ္ပါဘူး၊ ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ ျမင္းျခံက ပမညတ အမတ္ ဦးေမာင္ကိုရဲ့ႏွမေပါ့၊ ဦးေမာင္ကိုက ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ငယ္ငယ္က ျမင္းျခံမွာ စာခ်ိဳးခံရတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေပါ့၊ ကားမွာ ေဒၚအို၊ တိုက္မွာ ေမာင္ကို၊ သမီးမွာ ဦးဘို..တဲ့၊ ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ငယ္ငယ္က အညာကေတာျမိဳ့ေလးေတြမွာက ပိုက္ဆံရွိရင္ ဂ်စ္ကားေလာက္ပဲ ဝယ္စီးၾကတာ၊ နဲနဲပိုခ်မ္းသာသူေတြက လင္းရုိဘာ ေလာက္စီးတယ္၊ ဆလြန္းကားစီးခ်င္သူေတြက ဖီးယက္တို႔၊ ေဗာက္ေဆာတို႔၊စကိုဒါ တို႔ေလာက္ပဲ စီးခ်ိန္မွာ ဗမာေဆးရြက္ၾကီးကုန္သည္ ေဒၚအိုက မာစီးဒီး ေတြတစီးျပီးတစီး စီးျပေတာ့ ကားမွာ ေဒၚအိုတဲ့..၊

ဦးေမာင္ကိုရဲ့ တိုက္ၾကီးကလဲ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၅၀ ေလာက္ကေတာ့ အင္မတန္ေခတ္မီ ဆန္းျပားတဲ့ ပုံစံနဲ႔ တိုက္ၾကီးမို႔ တိုက္မွာ ေမာင္ကိုတဲ့၊ ဦးဘိုရဲ့ သမီး ဘာဘရာဘို ဆိုတဲ့ အမၾကီးကလဲ ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ ကေလးဘဝက မန္းတကၠသိုလ္ အလွဘုရင္မေပါ့၊ ေျမလတ္ပိုင္းအညာသူေပမဲ႔ အသားအရည္က ဝင္းအိျပီးရုပ္ကလဲေခ်ာ ပိုက္ဆံကလဲရွိ၊ မန္းတကၠသိုလ္မွာ ဘတ္စကက္ေဘာလက္ေရြးစင္ ဆိုေတာ့ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ ေျခသလုံးေပါင္တန္ကအစ အစြန္းအထင္းမရွိေအာင္လွေပတာမို႔ သမီးမွာ ဦးဘို ဆိုျပီး အင္မတန္နာမည္ၾကီးပဲ၊

ကိုင္း..ဒၚေသာင္းေသာင္းအေၾကာင္းပဲ ျပန္ဆက္ရေအာင္၊ ဒီသမိုင္းဆရာမၾကီးနဲ႔ ဘူမိေက်ာင္းသားေတြကလဲ ေန႔တိုင္းထိတ္တိုက္ဆိုသလို ေတြ႔ေနၾက၊ သူကလဲ ေက်ာင္းသားေတြသူ႔စာသင္ခန္းဝမွာ အုံခဲေနတာကို ပြစိပြစိနဲ႔ ထြက္လာေျပာလိုက္၊ ျပန္ဝင္ျပီးစာသင္လိုက္နဲ႔၊ ပုံမွန္ကိုျဖစ္လို႔၊ ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ကလဲ ဒီအပ်ိဳၾကီး ကိုယ္လင္မရတိုင္း လင္ရဖို႔အလားအလာရွိသူေလးေတြကို ပိတ္ပင္တားဆီးေနတယ္ေပါ့၊

တရက္မွာေတာ့ ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ေက်ာင္းသားေတြကို ဘာမွမေျပာေတာ့ပဲ ေဒါနဲ႔ေမာနဲ႔ ေဆာင့္ေအာင့္ျပီး ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ ဌာနမွဴး ဆရာဦးေသာ္တင့္ အခန္းကိုတက္သြားပါေလေရာ၊ ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ကလဲမေယာင္မလည္နဲ႔ ေနာက္ကအသာလိုက္သြားတာေပါ့၊ ေဒၚေသာင္းေသာင္းက ဆရာဦးေသာ္တင့္ကို " ကိုေသာ္တင့္...ကိုေသာ္တင့္...အို....ကိုေသာ္တင့္ " လို႔ေခၚေတာ့ ဆရာဦးေသာ္တင့္က ဘာမွျပန္ထူးဘူး သူ႔ကိုျပဳံဳးျပံဳးၾကီးၾကည့္ေနတယ္၊ " ေတာ့ေက်ာင္းသားေတြ ေျပာမွာလား..မေျပာေတာ့ဘူးလား၊ က်ဳပ္ ေက်ာင္းသူေတြကို လာလာျပီးေႏွာင့္ယွက္ေနတယ္....."ဘာညာဆို ျပီး ရန္ေတြေတြ႔ေနပါေရာလား၊ ဆရာဦးေသာ္တင့္ကလဲ သူဘာေျပာေျပာ ဘာမွျပန္မေျပာပဲ ျပံဳးျပီးဟိုဖက္လွည့္ေနေတာ့ အပ်ိဳၾကီးလဲ ေဒါသပုန္ေတြထျပီး " ေတာ့ေျပာရတာ တုဏွိဘာေဝနဲ႔ ေဟာဒီ ေက်ာက္တုံးၾကီး ေျပာရသလိုပဲ..ေဟာဒီေက်ာက္တုံးၾကီးေျပာရသလိုပဲ " ဆိုျပီး ဌာနကေကာ္ရစ္ဒါမွာ ျပထားတဲ့ နမူနာေက်ာက္တုံးၾကီးေတြ လက္ညွဳိးထိုးျပျပီး ေဆာင့္ၾကီးေအာင့္ၾကီးနဲ႔ ဆင္းသြားေတာ့ ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔မွာ ရီလိုက္ရတာ၊

အဲဒီတုန္းကေတာ့ ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔က ဒီအပ်ိဳၾကီးပစိပစာမ်ားလိုက္တာ၊လို႔ထင္ခဲ့မိေပမဲ့၊ နဲနဲေလးအရြယ္ရလာေတာ့ စဉ္းစားမိလာတယ္၊ ဒါဟာကိုယ့္ေက်ာင္းသူေတြကို ကိုယ့္တပည့္သားေျမးျဖစ္ခ်ိန္မွာ ေစာင့္ေရွာက္တာပဲ၊ အပ်ိဳၾကီးျဖစ္ေစ၊ အိမ္ေထာင္သည္ျဖစ္ေစ၊ ကိုယ့္အုပ္ထိမ္းမႈေအာက္မွာ တူ၊တူမ၊သားသမီးတပည့္ေတြကို ေစာင့္ေရွာက္မယ္ ဆိုတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတိုင္းရင္တြင္းမွာ ခိုေအာင္းေနတဲ့ မိခင္စိတ္ဓါတ္ပါပဲ၊ ေရႊစြန္ညိဳေတြဝဲေနတာကို အေတာင္အုပ္သာကြယ္ေပးတဲ့ မိခင္ၾကက္မၾကီးရဲ့ သေဘာသဘာဝမ်ိဳးေပ့ါ၊

ကိုၾကီးေက်ာက္ကေတာ့ အမ်ိဳးသမီးတိုင္းမွာ ရွိေနတဲ့ ႏွစ္သက္စရာ မိခင္စိတ္ကို အသိအမွတ္ျပဳရင္း၊ ျပာသိုလ္လျပည့္အေမမ်ားေန႔ အတြက္ ဒီ post ကိုခုမွပဲ လက္စသတ္နိုင္ပါေတာ့တယ္။

ကိုၾကီးေက်ာက္ကို က်န္းမာပါရဲ့လားလို႔ စာေတြပို႔ၾက ဖုန္းေတြဆက္ၾကတဲ့ ညီအကိုေမာင္ႏွမမ်ားကို က်န္းမာေၾကာင္းဓါတ္ပုံႏွင့္တကြ တင္ျပလိုက္ပါတယ္၊ ဒီလတလလုံး ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိစၥ၊ ေဆးခန္းသြားျပီးေဆးစစ္ရ၊ဓါတ္မွန္ရုိက္ရ၊ NIH ကကင္ဆာဌာနနဲ႔ ဖုန္းေတြေျပာရ၊ e mailေတြပို႔ရနဲ႔ အလုပ္မ်ားေနလို႔ အင္တာနက္ေတာင္ mail စစ္ယုံေလာက္တက္ျဖစ္တယ္၊ ေဆးခန္းသြားတာကလဲ ကားမေမာင္းနိုင္ေတာ့(ေမာင္းလို႔လဲမျဖစ္ဘူး၊ၾကာၾကာေမာင္းရင္ေရာဂါေၾကာင့္ မ်က္ေစ့ကအားမစိုက္နိုင္ပဲ ေမာင္းရင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့ မေမာင္းရဲဘူး)၊ ဘတ္စကား၊ရထားနဲ႔ သြားရေတာ့ တေနကုန္၊ျပန္လာေတာ့ ပင္ပန္းျပီးမလႈပ္နိုင္၊ တကၠစီကလဲမစီးနိုင္ဘူးေလ၊ အသြားအျပန္ေဒၚလာ ၁၀၀ ေလာက္ကုန္ေတာ့ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ အစိုးရဆီကေတာင္းစားေနရတာ၊ ဒါေၾကာင့္ဒီ post ကို ျပာသိုလျပည့္အေမေန႔အတြက္ မွီေအာင္မေရးနိုင္ဘူး၊

ကိုၾကီးေက်ာက္က ကိုၾကီးေက်ာက္အတြက္ ဆုေတာင္းေမတၱာပို႔ၾက၊ ေဆးဝါးနဲ႔ စားစရာေကာင္းနိုးရာရာ ပို႔ေပးၾကတဲ့ စာဖတ္သူနဲ႔ ဘေလာ့ဂါႏွမမ်ား၊တူမမ်ားကို သူတို႔ရင္တြင္းမွာေမြးကထဲကပါလာတဲ့ မိခင္စိတ္နဲ႔ ကိုၾကီးေက်ာက္ကိုေစာင့္ေရွာက္တာပဲလို႔ ေက်းဇူးတင္စကားေျပာခ်င္တာပါပဲ၊ (ေတာ္ၾကာမေျပာလိုက္ရခင္ ေသမွာစိုးရေသး၊ သူသူကိုယ္ကိုယ္ အနတၱခ်ည့္ပဲမဟုတ္လား)၊ ကဲ..အားလုံးကိုေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာရင္း ေအးလို႔ျပန္ေကြးလိုက္ပါဦးမယ္။( အျပင္မွာ ၁၃ံ ဖါရင္ဟိုက္ဆိုေတာ့ အႏႈတ္ -၁၂ံ စင္တီဂရိတ္ေလာက္ပဲရွိမယ္ထင္တယ္ )။

(granite ေက်ာက္တုံးပုံကို google ကယူပါသည္)