ေသာင္းက်န္းသူ ကိုကိုေက်ာက္

ေသာင္းက်န္းသူဆိုတဲ့ အသုံးအႏႈန္းကို ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ ငယ္ငယ္ကမသုံးခဲ့ၾကပါဘူး၊ မဆလေခတ္ေရာက္မွ ဒီအသုံးအႏႈန္းကို စျပီးေတြ႔ဖူးတာကလား၊ ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ ငယ္ငယ္ကေရာ ဟိုေရွးကိုတုန္းကေရာ သူပုန္လို႔ပဲ သုံးခဲ့ၾကတာ၊ လြတ္လပ္ေရးရစက အလံနီအလံျဖဴ ျပည္တြင္းေရာင္စုံသူပုန္ေတြလို႔ သတင္းစာမွာ ဖတ္ရတာ၊ လူမ်ိဳးစုလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ေတြကိုလဲ ဘာသူပုန္ညာသူပုန္ ဒီလိုပဲေရးခဲ့ၾကတာ၊ အဲဒီေနာက္ေတာ့ မဆလေခတ္မွာ သူပုန္ဆိုတာ မသုံးေတာ့ပဲ ေသာင္းက်န္းသူလို႔ ေရးတာဖတ္ရေတာ့တာပဲ၊

ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ ဖြားေအၾကီးတို႔ေခတ္ကလဲ သူပုန္လို႔ေျပာၾကဆိုတာေပါ့၊ ဆရာစံသူပုန္ထတုန္းကတို႔ စံဖဲသူပုန္ထတုန္းကတို႔ ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေတြေျပာၾကရင္ ဒီလိုပဲေျပာၾကတာကိုး၊ စံဖဲဆိုတာက သာစည္နယ္သား၊ မတရားတဲ့ သူၾကီးနဲ႔ ပုလိပ္ကို သတ္ပစ္လိုက္ရာ ေတာပုန္းသူပုန္ျဖစ္သြားရရွာတဲ့ ရုိးရုိးသားသားေတာကေတာင္သူ၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဗမာေတြကလဲ အဂၤလိပ္ဆန္႔က်င္ေရး စိတ္ဓါတ္ေတြအရွိန္အဟုန္ျမင့္ခ်ိန္ဆိုေတာ့ သတင္းစာေတြကလဲ စံဖဲကို ေရာ္ဘင္ဟုဒ္လို အုပ္ခ်ဳပ္သူကိုေတာ္လွန္ျပီး ဆင္းရဲသားေတြကို ေစာင့္ေရွာက္သူလိုေရးၾကေျပာၾက၊ နန္းေတာ္ေရွ႕ဆရာတင္ကလဲ သာစည္ကစံဖဲ ဆိုျပီးသီခ်င္းေရးလို႔ ေလာဘာတီမျမရင္ကဆိုလို႔ေပါ့၊ ဒါေပမဲ့လဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပရိယာယ္ၾကြယ္တဲ့ အဂၤလိပ္လက္မွာ စံဖဲအဖမ္းခံရတာပါပဲ။

ဒီအေၾကာင္းကို ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔္ငယ္ငယ္က မင္းသားေရႊဘက ေတာပုန္းၾကီးစံဖဲ ဆိုျပီးရုပ္ရွင္ရုိက္ထားပါေသးတယ္၊ စံဖဲလဲ ျမင္းျခံေထာင္မွာၾကိဳးေပးခံလိုက္ရတယ္၊ စံဖဲကိုေထာင္နားကေခ်ာင္းေဒါင္းသုႆန္မွာ သျဂၤ ိုလ္ထားေတာ့ လူၾကီးေတြက ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ကေလးတုန္းက စံဖဲဒီမွာျမွဳပ္ထားတာေပါ့လို႔ ျပၾကတယ္၊ ခုေတာ့လဲ လူေနရပ္ကြက္ျဖစ္ေနျပီျပီမို႔ စံဖဲလဲဘယ္သူ႔အိမ္ထဲပါသြားသလဲေတာ့ မသိေတာ့ပါဘူး ၊

လြတ္လပ္ေရးရျပီးစေရာင္စုံသူပုန္ေတြ ထၾကြေနခ်ိန္မွာပဲ ခ်န္ေကရွိတ္ရဲ့ တရုတ္ျဖဴတပ္ေတြက ဗမာျပည္ထဲေရာက္လာပါေရာလား၊ အဲဒီအခ်ိန္က ေမာ္လျမိဳင္ရထားကို သူပုန္ေတြစီးျပီး ရထားေပၚပါတဲ့ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူေတြကို ဖမ္းျပီးတရုတ္ျဖဴကိုေရာင္းစားတဲ့ သတင္းကလဲ တနိုင္ငံလံုးတုန္လႈပ္သြားခဲ့တာေပါ့၊ ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ လူမွန္းသိခ်ိန္မွာေတာ့ ပဲခူးရုိးမက ကြန္ျမဴနစ္ေသာင္းက်န္းသူေတြက ရန္ကုန္မႏၱေလးရထားကို ခနခနမိုင္းေထာင္တာေတြၾကံဳရတာပဲ၊

ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ဗမာျပည္အလယ္ပိုင္းမွာေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေသာင္းက်န္းသူ သူပုန္ဆိုတာမရွိေတာ့ေပမဲ့ ဒါးျပေတြေသာင္းက်န္းေနတာေပါ့၊ ေရစၾကိဳနယ္က ရွင္မေတာင္ဒါးျပဂိုဏ္းက ပခုကၠဴ၊ေရစၾကိဳ ၊ျမိဳင္နယ္တေၾကာဖိန္႔ဖိန္႔တုန္ေပါ့၊ ဒါးျပေခါင္းေဆာင္က ရွင္မေတာင္ခင္ေမာင္တဲ့၊ သူ႔ညီက ေမာင္ေက်ာ္တဲ့၊ ဒါးျပတိုက္ျပန္ေပးဆြဲတဲ့ ဒဏ္ကိုဧရာဝတီျမစ္အေနာက္ဖက္တေၾကာမွာ အင္မတန္ခံရေတာ့ ျမစ္အေရွ႕ဖက္ျမင္းျခံနယ္ကို ပိုက္ဆံရွိသူေတြအကုန္ေျပးလာၾကတာ ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ ေတာ္ေတာ္ၾကီးတဲ့အထိတိုင္ေအာင္ပါပဲ၊

ကိုင္း...သူပုန္ ေသာင္က်န္းသူ ဒါးျပေတြ အေၾကာင္းေျပာေနလိုက္တာ ကိုၾကီးေက်ာက္ ေသာင္းက်န္းသူျဖစ္ေနတဲ့အေၾကာင္း ေျပာရေတာ့မွာေပါ့၊ ကိုၾကီးေက်ာက္ေသာင္းက်န္းေနတာက တျခားဟုတ္ရုိးလား၊ ေဆးရုံကဆင္းျပီး အိမ္မွာနားေနကထဲက အစားအေသာက္ေသာင္းက်န္းေနတာပါပဲ၊ မနက္လင္းျပီဆိုရင္ ဘုရားရွိခိုး ဆြမ္းေတာ္ကပ္ျပီး ပထမဆုံးစဉ္းစားတာကေတာ့ ဘာစားရင္ေကာင္းမလဲ ဆိုတာပါပဲ၊ ေကာ္ဖီနဲ႔ ပဲနံျပားစားမလား၊ ခိုေတာင္မုန္႔တီေလး အသားမပါပဲသုတ္စားမလား၊ ထမင္းပူပူေလးနဲ႔ ပဲျပဳတ္ဆီဆမ္းျပီး ကုလားဆိုင္ကဝယ္ထားတဲ့ ဘယာေက်ာ္ေလးနဲ႕ စားမလား၊ဆီထမင္း၊ေကာက္ညွင္းေပါင္း၊ဘာစားမလဲ..စဉ္းစားေနရတာ၊ အဲဒါကိုက အလုပ္တလုပ္ျဖစ္ေနတာ၊

စားေသာက္ျပီးျပန္ေတာ့ ကြန္ျပဴတာေရွ႕ထိုင္ e mail ေလးစစ္ရင္း လဖက္သားေလးျမဳံ့ေနလိုက္၊ ေရွာက္သီးေဆးျပားတို႔ ဇီးျပားမရမ္းျပားတို႔ ျမဳံ့ေနလိုက္နဲ႔ ေန႔လည္ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ပါေလေရာ ၊ ထမင္းစားခ်ိန္ၾက အိမ္မွာခ်က္တဲ့ဟင္းေတြအျပင္ စာဖတ္သူႏွမ မေဆြ က ကိုၾကီးေက်ာက္စားခ်င္တာေတြ ဖုန္းဆက္ေမးျပီး သူေနတဲ့ ကယ္လီဖိုးနီးယားကေန မိုင္ ၃၀၀၀ ေလာက္ေဝးတဲ့ ကိုၾကီးေက်ာက္ရွိရာ ဝါရွင္တန္ျမိဳ့ေတာ္ကို ပို႔ေပးတဲ့အညာစာဟင္းေတြလဲ ဘယ္ေတာ့မွမျငင္းဘူး၊ မရမ္းသီးငပိခ်က္၊ မန္က်ီးသီးစိမ္းေထာင္း၊ႏွမ္းဖတ္ခ်ဉ္၊ ပုန္းရည္ၾကီးလက္ပံေခါင္း၊ ဇီးျဖဴသီးသနပ္၊ တြင္းပိုးေက်ာ္၊....သူကမုံရြာသူဆိုေတာ့ သူခ်က္တာေတြက အညာသားကိုၾကီးေက်ာက္ကို အစားေသာင္းက်န္းခိုင္းသလိုပါပဲ၊

ထမင္းလဲစားျပီးေတာ့ သစ္သီးမ်ိဳးစုံစားခ်ိန္ပါပဲ၊ စားတဲ့အသီးေတြထဲမွာ စိမ္းစားသရက္သီးကို လ်က္ဆားနဲ႔ တို႔စားတာေတာင္ပါေသး၊ ေန႔လည္တေရးတေမာအိပ္ျပီးရင္ေတာ့ မုန္႔လုပ္စားခ်ိန္ပဲ၊ မုန္႔လင္မယား၊ မုန္႔လုံးေရေပၚ၊ အေၾကာ္စုံ...စိတ္ထင္ရာေလ်ာက္လုပ္စားတာ..ျဖစ္ေတာ့ျဖစ္သြားတာပဲ၊ ခုဆို ေတာ္ေတာ္ေတာင္ လက္ရည္တက္လာျပီ၊ဟိုကဒီက ပို႔ေပးတဲ့မုန္႔ေတြလဲအားေပးလိုက္တာပဲ၊ ဟိုတခါ မႏၱေလးက ေရႊစင္ဦး ပို႔လိုက္တဲ့ ပုရစ္ေၾကာ္ဆိုရင္ ေရေႏြးနဲ႔ တထိုင္ထဲျမည္းလိုက္တာ အိမ္ကလူေတြေတာင္ ကိုၾကီးေက်ာက္ ဖုတ္ဝင္ေနသလားဆိုျပီး အလန္႔တၾကားေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကတာပဲ၊

အဲ...မုန္႔ဟင္းခါး၊ေခါက္ဆြဲေၾကာ္၊ ၾကာဇံေက်ာ္ေတာ့ မၾကိဳက္လို႔ တခါမွလုပ္မစားျဖစ္ပါဘူး၊ ၾကာဇံေက်ာ္ဆိုလို႔ ေျပာရအုန္းမယ္၊ ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ငယ္ငယ္က ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ အိမ္နားမွာ ေဒၚဖြားျမစ္ဆိုတဲ့ အဖြားၾကီးရွိတယ္၊ သူကအပ်ိဳၾကီးလား၊မုဆိုးမလားေတာ့ မသိပါဘူး၊ ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔လူမွန္းသိေတာ့ သူ႔အိမ္မွာ သူတေယာက္ထဲပဲရွိတယ္၊ ေခြးေတြ၊ ေၾကာင္ေတြ၊ ရွဉ့္ေတြေတာ့ ရွိတာေပါ့၊ သူ႔ေဘးကပ္လ်က္က သူ႔ေမာင္ ဆရာဦးေဖတင္တို႔ လင္မယားအိမ္၊ ေဒၚဖြားျမစ္က ေယာင္းမျဖစ္သူ ေဒၚဖြားဇုံနဲ႔က လုံးဝမတည့္ဘူး၊ ထမင္းဟင္းခ်က္ရင္ မီးေရးထင္းေရးစိတ္မခ်ဘူးဆိုျပီ အိမ္ေရွ႕ကြက္လပ္မွာ အျမဲထြက္ခ်က္တယ္၊ လမ္းေပၚကလူေတြကလဲ သူ႔အိမ္ေရွ႕ ျဖတ္သြားရင္း သူခ်က္ျပဳတ္ေၾကာ္ေလွာ္ေနတာေတြ႔ရင္..." အေမျမစ္..ဘာေတြခ်က္ေနတုန္း".. လို႔ ႏႈတ္ဆက္ၾကလို႔ ၾကာဇံေၾကာ္ေနရင္ေတာ့...သူ႕ေယာင္းမအိမ္ဖက္ကိုလွည့္...ခါးေထာက္ျပီး..." ငါတို႔က ၾကာဇံလဲ ေၾကာ္သေဟ့...ဖာခံလဲ ေတာ္သေဟ့ " ဆိုျပီးကုန္းေအာ္ပါေရာလား၊ ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔က ကေလးဆိုေတာ့ သေဘာက်ျပီးရီၾကတာ၊ အင္း...ဘေလာ့ေတြထဲမွာ ၾကာဇံေၾကာ္ျပ ေနသူေတြ ေဒၚဖြားျမစ္နဲ႔ေတြ႕ရင္.....ၾကာဇံေၾကာ္အိုးေလးမျပီး ေျပးၾကမယ္ထင္တယ္၊..အဟတ္ဟတ္..၊

ေန႔လည္အဆာေျပမုန္႔လဲလုပ္စားျပီးေရာ ညစာစားခ်ိန္ေရာက္ပါေရာ....၊ ညစာကေတာ့ အိပ္ယာဝင္ခါနီးဆိုေတာ့ မ်ားမ်ားမစားေတာ့ပါဘူး ၊ ထမင္းနဲနဲနဲ႔ အရည္ေသာက္ေလးတခုခုေပ့ါေလ..ဟိုေန႔ကေတာ့ တရုတ္ဆိုင္ကေန အမဲအစာအိမ္ဝယ္လာျပီး ဝမ္းတြင္းသားဟင္း အရည္ၾကဲၾကဲေလးနဲ႔ ေသာက္ပလိုက္တယ္၊ စိတ္လိုလက္ရရွိရင္ေတာ့ ကိုယ့္ဖာသာ ဆူရွီးတလိပ္ေလာက္လိပ္ျပီး green tea နဲ႔ေပါ့ေလ၊ စားျပီးလို႔ ကြန္ျပဴတာမွာ သတင္းေလးဘာေလး ဖြင့္နားေထာင္ခ်ိန္မွာေတာ့ အာလူးေၾကာ္ေလးကို မကၠစီကိုပန္ေထြေဖ်ာ္ (salsa) ေလးနဲ႔ တို႔စားခ်ိန္ေပါ့၊...

ကိုင္း.....ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ ဒီေလာက္အစားေသာင္းက်န္းေနတာကို လူသိရွင္ၾကားေရးဖို႔ေတာ့ အစကစိတ္မကူးပါဘူး၊ ဟိုေန႔က DVB မွာ လႊတ္ေတာ္အမတ္မင္း တေယာက္က လႊတ္ေတာ္ၾကီးမွာ ဆိတ္သားေတြ၊ ဝက္သားေတြ သြားျဖဲနားျဖဲနဲ႔ စားေနရေၾကာင္း ငပိရည္ၾကိဳးတိုးၾကဲတဲပဲ စားေနရတဲ့ ေသာတရွင္မ်ားကို သြားရည္တမ်ားမ်ားက်ေအာင္ ေျပာသြားတာ နားေထာင္လိုက္ရေတာ့ ကိုၾကီးေက်ာက္ကလဲ ကိုယ္စားရတာေတြ ၾကြားခ်င္လာတာေပါ့၊ ဒါ့ေၾကာင့္..ဒီေလာက္အစားေသာင္းက်န္းလွတဲ့ ကိုၾကီးေက်ာက္ ေနာက္တပတ္ေရြးေကာက္မွာ အမတ္တေနရာေတာ့ ဝင္ျပီးအေရြးခံမလားစိတ္ကူးတာပဲ၊ ဝန္ၾကီးျဖစ္ရင္ ဝတ္တတ္ေအာင္ ခုကထဲက ခ်ိပ္ထမီေတာ့ အဝတ္က်င့္ထားအုန္းမွ ..ဟုတ္တယ္မို႔လားဗ်ာ။

google ကပုံ ျဖစ္ပါသည္