ေနျပည္ေတာ္ေျပာင္းေရႊ႕ဖို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ၾကံရြယ္ခဲ့စဥ္က

ေနျပည္ေတာ္ကိုရန္ကုန္ျမိဳ့ေတာ္ကေန ဘဘဘိုခ်ဳပ္ၾကီးမ်ားက ခုမွေရႊ႕ေျပာင္းၾကေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႕ေရႊ႕ေျပာင္းဖို႕ ၾကံရြယ္ခဲ့ၾကတာ ၾကာျပီခင္ဗ်၊ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္အစိတ္ေလာက္ ကထဲကခင္ဗ်၊
ေျပာင္းဖို႔ၾကံရြယ္ခဲ့တာေတာ့ ရခိုင္ရုိးမကို ဘူမိေဗဒေျမပုံေရးဆြဲဖို႔ကြင္းဆင္းခဲ့ၾကျပီး အျပန္မွာက်ြန္ေတာ္တို႔သူငယ္ခ်င္း တေတြစိတ္ကူးမိၾကတာပါပဲ၊

ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဘူမိေဗဒေလ့လာေရးနဲ႔ဓါတ္သတၱဳရွာေဖြေရးဦးစီးဌာန မွာဘူမိေဗဒပညာရွင္က တေထာင္ေက်ာ္ရွိတယ္
အမ်ားအားျဖင့္ ေယာက်ၤားေတြဆိုေတာ့ အမ်ိဳးသားရုံးလို႔ ေခၚရမွာေပါ့ခင္ဗ်ာ၊ အမ်ိဳးသမီးကရွိေတာ့ရွိပါရဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတို႔၊ ေငြစာရင္းတို႔၊ ဓါတုေဗဒဓါတ္ခြဲခန္းတို႔ေလာက္မွာပဲ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ရွိတယ္၊ က်န္တာကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အေခၚ အဖြားၾကီးေတြေပါ့ခင္ဗ်ာ၊ ဓါတ္ခြဲခန္းကအမ်ိဳးသမီးမ်ားကလဲ ေယာက်ၤားေတြတျပဳံခ်ည္းထဲမွာ သူတို႔ကရွားရွားပါးပါးဆိုေတာ့ အကဲကခပ္ပါပါ၊ ျပီးေတာ့ မဆလေခတ္မွာ ဓါတုေဗဒတေယာက္အေနနဲ႔ ရန္ကုန္ရုံးခ်ဳပ္မွာ အလုပ္ရဖို႔ဆိုတာက ပတ္သက္ရာပတ္သက္ေၾကာင္းမွဆိုေတာ့...အဲဒီေတာ့ က်ြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ သိတ္အေစးမကပ္လွဘူးေပါ့ဗ်ာ၊

ကဲ..ရခိုင္ရုိးမ field အေၾကာင္းျပန္ဆက္ရေအာင္၊ ရခိုင္ရိုးမကို ဘူမိေျမပုံထုတ္မယ္ဆိုေတာ့ အေရွ႕ျခမ္းနဲ႔အေနာက္ဖက္ျခမ္း ႏွစ္ပိုင္းခြဲလိုက္တာကိုး၊ အေရွ႕ျခမ္းက မင္းတုန္း၊သရက္၊ ေရႊစက္ေတာ္တို႕လို အပိုင္း၊ အေနာက္ပိုင္းကေတာ့ အခု ေငြေဆာင္ကမ္းေျခဖက္ကေန ကမ္းရုိးတန္းအတိုင္း စစ္ေတြ၊ ေျမာက္ဦး၊နဲ႔ ခ်င္းျပည္နယ္ ပလက္ဝေဒသအထိအပိုင္း၊

ရခိုင္ရုိးမကလဲ အဲဒီအခ်ိန္က ေတာကလဲထူ၊ေတာေကာင္ေတြကလဲေပါလိုက္တာ field အတြက္လုံျခံဳေရးလိုက္ေပးတဲ့ စစ္တပ္က point အဖြဲ႔နဲ႔ ေနာက္ကလိုက္တဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႕ၾကား ၅ မိနစ္ေလာက္အတြင္းမွာကို က်ားက ျဖတ္သြားတတ္တာမ်ိဳး၊ က်ားေတြကလဲ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ရဲတင္းသလဲဆိုရင္ ညမွာေတာတြင္းမွာစခန္းခ် ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ၾကျပီးလို႔ မီးဖိုျပီးဝိုင္းထိုင္ စကားေျပာေနၾကတုန္းကို အတင္းဝင္ဆြဲတာ၊ မိတၳီလာက သူငယ္ခ်င္းတင္ဝင္း ဆိုရင္ ကံၾကီးေပလို႔သာေပါ့၊ က်ားကခုန္အုပ္ဝင္ဆြဲေတာ့ က်ားကအစာပဲျမင္ျပီး အိပ္ဖို႔ေထာင္ထားတဲ့ျခင္ေထာင္ ၾကိဳးတန္းမျမင္ေတာ့ ၾကိဳးတန္းနဲ႔တိုက္ျပီး ဟန္ခ်က္ပ်က္လို႔ သူတို႔မီးလႈံတဲ့နံေဘး ဘိုင္းကနဲ က်လာသတဲ့၊ ဒါေတာင္ က်ားလက္ဝါးနဲ႔ ပုခုန္းလ်ပ္ျပီးအပုတ္ခံရတာ အေႏြးထည္ ၃ထပ္ေလာက္ဝတ္ထားတာ ျပဲျပီးပါသြားသတဲ့၊

ကြ်န္ေတာ္တို႔ေရာက္တဲ့ေနရာကေတာ့ ခ်င္းျပည္နယ္အေနာက္ျခမ္း၊စစ္ေတြကေန ေက်ာက္ေတာ္၊ အဲဒီကမွ ကုလားတန္ျမစ္အတိုင္းဆန္တက္သြားျပီး ပလက္ဝ ေရာက္တာကိုး၊ ပလက္ဝနယ္ကေတာ့ ခမြီးခ်င္းေတြအမ်ားစုေနတာပါပဲ၊ ခမြီးခ်င္းေတြ ကအဲဒီအခ်ိန္က လူသူအေရာက္အေပါက္နဲ တဲ့ေဒသမွာေနၾကတာဆိုေတာ့ အင္မတန္ရုိးသားၾကတာ၊ သူတို႔ကိုင္တဲ႔ဒါးက အသြားတဖက္ပဲရိွတယ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္ သူတို႔စကားပုံမွာ ဒါးကိုတဖက္ပဲေသြးသတဲ့စကားကိုတခြန္းပဲေျပာသတဲ့ ၊

သူတို႔ဝတ္စားဆင္ယင္မႈ ေျပာရရင္ေတာ့ အမ်ိဳးသမီးမ်ားက စကပ္တိုတိုေလးဝတ္ထားသလိုမ်ိဳး၊ ထမိန္တိုတိုေလး ဒူးအထက္မွာပတ္ထားတာ၊ ဒီလိုတိုတိုဝတ္ေပမဲ့ အေနအထိုင္ကလဲပိယိလိုက္တာ အျမင္မေတာ္မျဖစ္ေစရဘူး၊ က်ြန္ေတာ္စင္ကာပူမွာရွိတုန္းက ရြာကေရာက္စဗမာမေတြ သူမ်ားတိုသလိုအတင္းလိုက္တိုလိုက္ၾကတာ MRT ေပၚမွာထိုင္ၾကျပီဆိုရင္ ဒလေဟာျမင္ေနရေတာ့တာပဲ၊ ကုန္တိုက္ေၾကာ္ျငာလားေတာ့မသိေပါင္ခင္ဗ်ာ၊

ကဲ..ကဲ..ခမြီးမေလးေတြအေၾကာင္း ဆက္ေျပာရေအာင္၊ သူတို႔ကပိုစိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းတယ္၊ ခမြီးမေလးေတြက အေပၚပိုင္းၾကေတာ့ topless ခင္ဗ်၊ သူတို႔စပါးေထာင္းျပီဆိုရင္ လက္ဆုံနဲ႔ေထာင္းတာကိုး၊ ဒီေတာ့ စပါးေထာင္းရင္ သူတို႔ဗူးသီးေလးေတြက တုန္တုန္တုန္တုန္္နဲ႔ တယ္ၾကည့္လို႔ေကာင္းတာကိုး..ေရာက္စကေျပာပါတယ္၊ ေနာက္ေတာ့လဲရုိးသြားေတာ့ ဗူးသီးမကလို႔ ဖရုံသီးတုန္တုန္ အေရးမစိုက္တာ့ပါဘူး၊

ဒါေပမဲ့ သူတို႔ရုိးရာနႈတ္ဆက္ဓေလ့ ကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွရုိးမသြားဘူးခင္ဗ်၊ ခမီြးမေလးတေယာက္နဲ႔ လမ္းမွာေတြ႔ရင္နႈတ္ဆက္လို႔သိတ္ေကာင္းတယ္၊ သူတို႔ရဲ့ ဘယ္ဖက္အလုံးကိုကိုင္ျပီး နႈတ္ဆက္လို႕ရတယ္၊ ညာဖက္ကကိုင္လို႔မရဘူး၊ ညာဖက္ကသူ႔ ေယာက်ၤားအတြက္သီးသန္႔ထားတာ၊ကိုင္မိရင္ေလ်ာ္ေၾကးေပးရတယ္၊ အဲဒီေတာ့နႈတ္ဆက္ခ်င္ရင္ ဘယ္လားညာလားေတာ့သတိထားေပါ့ဗ်ာ၊ ဒါေပမဲ့အထူးသတိထားစရာမလိုပါဘူး ဘယ္ဖက္ကခနခနနႈတ္ဆက္ခံရေတာ့ ညာဖက္ထက္ပိုၾကီးေနတယ္၊ ခ်င္းရြာတရြာက သူၾကီးသမီးအပ်ိဳေပါက္ေလးဆို မ်က္ေစ့ေအာက္မွာပဲ ဘယ္ဖက္ကတအားကိုၾကီးလာတာပဲ၊ အင္း..ကြ်န္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔က လူမ်ားတယ္ေလ၊ လုံျခဳံေရးရဲေဘာ္ေတြေရာဆိုေတာ့ လူ၂၀ ေလာက္က နႈတ္ဆက္ေနၾကတာကိုး၊

ဒီအေၾကာင္းကို ရန္ကုန္မွာ field ေတြျပန္နားၾကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတေတြစုျပီးေျပာမိတာေပါါ့၊ အဲဒီေတာ့ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ မ်ိဳးေဝက စတင္အၾကံျပဳတယ္၊ ဒီလိုဆိုရင္ ျမိဳ့ေတာ္ကို ပလက္ဝကိုေရႊ႔႕ေျပာင္းသင့္တယ္လို႔ဆိုပါတယ္၊ ဘဓရ ရုံးခ်ဳပ္ကိုလဲ ျမိဳ့ေတာ္ေျပာင္းေရႊ႕ရာမွာေျပာင္းျပီး ရုံးဝတ္စုံကိုလဲ ခမီြးဝတ္စုံေျပာင္းလဲဝတ္သင့္ေၾကာင္း အဆိုတင္သြင္းလာပါတယ္၊ ဘယ္လိုရည္ရြယ္ခ်က္ေၾကာင့္ပါလဲလို႔ေမးေတာ့ ဓါတ္ခြဲခန္းကအမ်ိဳးသမီးမ်ားကို ခမီြးလိုနႈတ္ဆက္ရန္ပါတဲ့၊

ဘုရား...ဘုရား...အၾကံၾကီးလွခ်ည့္လား၊ geologist ၁၀၀၀ ေလာက္က ဓါတ္ခြဲခန္းက အမ်ိဳးသမီး ၁၀ ေယာက္ေလာက္ကို ခမီြးလို ေန႔တိုင္းႏႈတ္ဆက္ၾကရင္ျဖင့္ သူတို႔ချမာၾကာရင္ အျမစ္ကပါကြ်တ္ထြက္ေတာ့မယ္၊ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ခင္ေအာင္တင္ ၾကားရင္လဲ veto အာဏာနဲ႔ပယ္ခ်လိမ့္မယ္၊ သူက ဓါတ္ခြဲခန္းက ေဒါင္းၾကီးနဲ႔ ရည္းစားျဖစ္ေနျပီ၊ ဒါေပမဲ့လဘက္ရည္ဆိုင္မွာ မဲခြဲေတာ့ ေနျပည္ေတာ္ေျပာင္းေရႊ႕ေရးကို အမ်ားသေဘာတူမႈရေပမဲ့ မဆလလႊတ္ေတာ္ကို တင္ျပနိုင္ျခင္းမရွိခဲ့တာေၾကာင့္ ေနျပည္ေတာ္ေျပာင္းေရႊ႕ေရး အစီအစဥ္မျဖစ္ေျမာက္ခဲ့ေၾကာင္းပါခင္ဗ်ာ။

blogger ညီငယ္မ်ား ခမီြးခ်င္းနယ္ကို ေနျပည္ေတာ္ေျပာင္းေရႊ႕သင့္မသင့္ ကိုၾကီးေက်ာက္ထံ ဆႏၵမဲေပးနိုင္ပါသည္။