Friday, March 18, 2011

ငွက္မသိေတာ့ ဇရက္ကို ဘဲထင္


ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ ေရးေဖၚေရးဖက္ မန္းကိုကိုက ကိုၾကီးေက်ာက္တေယာက္ ဗမာျပည္အထက္ပိုင္းက အေၾကာင္းေတြေရးျပီးရင္ ကရင္ျပည္နယ္ကို ေက်ာ္ျပီး တနသၤာရီတိုင္းဖက္ ေရာက္သြားတာမို႔ ကရင္ျပည္နယ္မွာ ကိုၾကီးေက်ာက္ field ဆင္းတာေလးမ်ားရွိရင္ ေရးပါဦးတဲ့၊ အင္း....ကရင္ျပည္နယ္မွာ ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ ဘဓရ မွာလုပ္စဉ္က field ဆင္းဖို႔ အခြင့္အလမ္းမရခဲ့ပါဘူး၊ တေနရာကို field ဆင္းမယ္ဆိုရင္ ပထမဆုံး ကက(ၾကည္း) နဲ႔ နယ္ေျမေအးခ်မ္းမႈ၊ ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ လုံျခံဳေရး...အစစ ညွိနႈိင္းေဆြးေႏြးရတာကိုး၊ ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ လုံျခံဳေရးအတြက္နယ္ေျမခံ အာဏာပိုင္ေတြက ဘာမွစီစဉ္မေပးနိုင္ရင္ ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ ကိုယ့္သေဘာကို သြားလို႔မရပါဘူး၊ ကရင္ျပည္နယ္မွာက ထုံးေက်ာက္ေတာင္ေတြပဲရွိေတာ့ ဓါတ္သတၱဳရွာေဖြရနိုင္ဖို႔ ဆိုတာက သိတ္မေသခ်ာဘူးေလ၊


ဒါေပမဲ့လဲ လမ္းၾကံဳလို႔ ျမိဳင္ကေလးဘိလပ္ေျမစက္ရုံက ဘူမိေဗဒ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ဆီ ဝင္ရင္းနဲ႔ သာမည ဆရာေတာ္ဘုရားကိုလဲ ဖူးခဲ့ရ၊ ကရင္ျပည္နယ္ရဲ့ အထိမ္းအမွတ္လို ထင္ရွားတဲ့ ဇြဲကပင္ေတာင္ကိုလဲ တက္ခဲ့ရတာေပါ့၊ ခုလို တေပါင္းလမွာ ဇြဲကပင္ေတာင္ဘုရားပြဲဆိုတာေတာ့ ကိုၾကီးေက်ာက္မွတ္မိတာေပါ့၊ အဲဒီတုန္းကေတာ့ မတ္ေစာက္လွတဲ့ဇြဲကပင္ေတာင္ကို ကရင္မေလးေတြနဲ႔ တေပ်ာ္တပါးတက္ခဲ့နိုင္ေပမဲ့ ခုအရြယ္မွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကိဳးစားရမယ္ထင္ပါရဲ့..၊ ကိုၾကီးေက်ာ္ ဇြဲကပင္ေတာင္ကို တက္ခဲ့စဉ္က မေမ့နိုင္တဲ့ အေၾကာင္းအရာထဲမွာ ေတာင္ခြတ္လပ္က ေရတံခြန္ေတာင္္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ စားခဲ့ရတဲ့ ပိႏၷဲသီးပါပဲ၊ အိမ္မာအၾကြပ္သီးကို ခ်ိဳျမေနတာမို႔ ခုထိအမွတ္ရဆဲပါပဲ၊


ဇြဲကပင္ေတာင္ကိုတက္ေတာ့ ေတာင္ရဲ့အေရွ႕ဖက္ ခေလာက္နို႔္နယ္ဖက္ကေနတက္ျပီး ျပန္ဆင္းေတာ့ ေတာင္အေနာက္ဖက္ျခမ္းမွာရွိတဲ့ ဒုံရင္းနယ္ဖက္ ကိုဆင္းတာေပါ့၊ ခေလာက္နို႔နယ္က ဖားအံကေန သာမညကို သြားတဲ့လမ္း၊ ဖားအံကေနထြက္လိုက္တာနဲ႔ ခေလာက္နို႔နယ္ထဲ တန္းေရာက္ေတာ့တာပါပဲ၊ ခေလာက္နို႔နယ္ကို ကိုၾကီးေက်ာက္က ငယ္ငယ္ကထဲက လူထုဦးလွရဲ့ ခေလာက္နို႔ကရင္ပုံျပင္မ်ားစာအုပ္ကို ဖတ္ျပီးကထဲက ေရာက္ဖူးခ်င္ေနတာကလား၊ ခေလာက္နို႔ နယ္သားေတြက အင္မတန္ ဟာသဉာဏ္ရႊင္ျပီး အရာရာကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးပဲ ရင္ဆိုင္တတ္ၾကတာမို႔ ကိုၾကီးေက်ာက္က အလြန္သေဘာက်ေပါ့၊ ခေလာက္နို႔ကို ကရင္လို ခလို လို႔ေခၚသတဲ့၊ ခလို ဆိုတာ ဗမာလိုဘာသာျပန္ရင္ နတ္ေခ်ာင္းလို႔ အဓိပၸါယ္ရသတဲ့၊ နတ္ေခ်ာင္းအနီးတဝိုက္က ရြာအုပ္စုကို ခေလာက္နို႔နယ္လို႔ ေခၚတာေပါ့၊


တခါက ခေလာက္နို႔နယ္ ရြာတရြာက ရြာသားတေယာက္က ခေလာက္နို႔နယ္ နိုင္းၾကာရြာမွာအိမ္ေထာင္က်သတဲ့၊ အိမ္ေထာင္က်ေတာ့ ေယာကၡအိမ္လိုက္ေနရသတဲ့၊ ေယာကၡမအိမ္မွာ ေယာကၡမၾကီးေတြနဲ႔ အတူထမင္းစားရေတာ့ ရဲရဲမႏႈိက္ဝံ့ရွာဘူးတဲ့၊ အဲဒါနဲ႔ သူ႔ချမာ ထမင္းမဝတဝနဲ႔ ျပီးလိုက္ရသတဲ့၊ ညလယ္ေလာက္ေရာက္ေတာ့ ထမင္းကျပန္ဆာလာေရာတဲ့ ၊ဒါနဲ႔ သူကတိတ္တိတ္္ေလးထျပီး မီးဖိုမွာစားစရာရွာသတဲ့၊ ထမင္းအိုးက ထမင္းက်န္အကပ္အသတ္ေလးကို ခ်စ္ခ်ဳပ္စားေနတုန္း မီးဖိုထဲက ခ်ိဳးခ်ိဳးခြ်တ္ခြ်တ္အသံၾကားေတာ့ ေယာကၡမအဖိုးၾကီးက သူခိုးထင္လို႔ မီးဖိုထဲ မီးထြန္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ သမက္အသစ္စက္စက္ ျဖစ္ေနသတဲ့၊ သမက္ကလဲ ထမင္းထစားတာ ေယာကၡမနဲ႔မိသြားေတာ့ လန္႔သြားသတဲ့၊ ဒါေပမဲ့ သူက ဘာေျပာရမွန္းမသိေတာ့ ထမင္းအိုးကို ေခါင္းစြပ္ျပီး " အေဖေရ ဘီလူးက ကၾကစို႔လား " ဆိုျပီး ကျပေတာ့ အဖိုးၾကီးက ဟက္ဟက္ ပက္ပက္ ရီျပီး " ဆာရင္ ခ်က္စားၾကတာေပါ့ကြာ " လို႔ေျပာျပီးမီးေမႊးေပးသတဲ့၊ ခေလာက္နို႔မွာ အခ်က္မသိေသးခင္ေတာ့ သမက္မွာသူခိုးအထင္ခံရပါေရာလား၊


ကိုၾကီးေက်ာက္မွာ အိမ္နားနီးခ်င္း သူငယ္ခ်င္းမတေယာက္ရွိတယ္၊ သူ႔နာမည္က ခင္ခ်ိဳတဲ့၊ သူ႕အမက မခင္ညိဳတဲ့၊ သူတို႔အေမက ျမင္းျခံေျမာက္လက္က နဘူးအိုင္ဆိုတဲ့ ရြာကမူလတန္းေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမၾကီး၊ ခင္ခ်ိဳက ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ ငယ္ငယ္ကေခသူေတာ့ မဟုတ္ေပဘူးဗ်..၊ ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ငယ္ငယ္က သၾကၤန္ဆိုရင္ အရပ္ထဲက မိန္းကေလးမ်ားက ေရသဘင္မ႑ပ္ေတြထိုးျပီး ယိမ္းကၾကတယ္၊ ေယာက်ၤားေတြကေတာ့ အတီးအမႈတ္ေတြနဲ႔ သၾကၤန္အလွျပကားေတြ ထြက္ၾကတာကိုး၊ အဲဒီအခ်ိန္ကေတာ့ တိုင္းျပည္ကလဲ စီးပြားေရးေကာင္းတုန္း၊ လူေတြကလဲ စားဝတ္ေနေရးေျပလည္ၾကေတာ့ ပြဲလမ္းသဘင္ေတြ အားတက္သေရာ လုပ္နိုင္တာေပါ့၊


အဲ..ခင္ခ်ိဳက မိန္းကေလး ယိမ္းေတြမွာ ဝင္မကဘူး၊ သၾကၤန္ကားေတြနဲ႔မွ လိုက္ကသဗ်၊ အမယ္..လိုက္ကေတာ့လဲ သူ႔နာမည္ကို " ခင္ခ်ိဳခ်ိဳေခ်ာခက္ခက္ခိုင္ခန္႔ " လို႔ ေၾကျငာေပးရသဗ်၊ ကေတာ့လဲ သၾကၤန္ကားတစင္းလုံး သြက္သြက္ခါေနေအာင္ လႈပ္ယမ္းကေနတာမ်ား ဟိုတေလာက လူေျပာမ်ားတဲ့ ဗီဗာဟိန္း ဆိုတဲ့ အဆိုမ ေလာက္ကေတာ့ ေအးေဆးပဲ၊ သူကဗီဗာဟိန္းထက္ သာတာက ခါးေသးရင္ခ်ီ ပဒုမၼဏီေလးခင္ဗ်..၊


ဗီဗာဟိန္း ကေနတာျမင္ရေတာ့ ကိုၾကီးေက်ာက္ကေတာ့ ငယ္ငယ္က ၾကည့္ခဲ့ရတဲ့ ဆိုဗီယက္ျပန္ ဦးေမာင္ေမာင္နဲ႔ အာဇာနည္စန္းစန္း တို႔ ဆပ္ကပ္အဖြဲ႕ကို သတိရမိတယ္၊ ဦးေမာင္ေမာင္ဆပ္ကပ္မွာ ဂြ်မ္းဘားေတြ ေကာင္းကင္ဘားေတြ၊ ၾကိဳးတန္းေလွ်ာက္ေတြ၊ မ်က္လွည့္ေတြ၊ မ်က္ေစ့ကို အဝတ္စည္းျပီး ဒါးေပါက္တာေတြ ျပျပီးရင္ ေခြးလိမၼာ၊ ျမင္းလိမၼာ၊ က်ားလိမၼာ၊ ဆင္လိမၼာ တို႔ အစြမ္းျပတာကိုး၊ ဗီဗာဟိန္း ကေနတာ ဦးေမာင္ေမာင္ဆပ္ကပ္ထဲက ဆင္မၾကီး ကဗ်ာလြတ္ေနသလိုပါပဲ၊ ကိုၾကီးေက်ာက္ျဖင့္ ၾကည့္ရင္းနဲ႔ သားစိတ္မယားစိတ္ေတာင္ ကုန္တယ္..တကယ္ပါပဲ ၊


ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘဝမွာ ေက်ာင္းေတြကလဲ ခနခနပိတ္ေလေတာ့ တခ်ိဳ႕သူငယ္ခ်င္းေတြလဲ ေက်ာင္းဆရာဝင္လုပ္ကုန္ၾကတယ္၊ ခင္ခ်ိဳကလဲ သူ႔အေမေက်ာင္းက တြဲဖက္ေက်ာင္းဖြင့္ေတာ့ တြဲဖက္ေက်ာင္းဆရာမဝင္လုပ္ေနတယ္၊ ကိုၾကီးေက်ာက္သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႕ကလဲ အဲဒီေက်ာင္းမွာ ဆရာဝင္လုပ္ေနၾကတယ္၊ ေက်ာင္းေလးက ေျခတန္ရွည္ေက်ာင္းေလး ေဆာက္ထားတာ၊ အေပၚထပ္မွာ အတန္းၾကီးေတြနဲ႔ အေဝးက ဆရာ လူပ်ိဳ ၃ ေယာက္ေနၾကတယ္၊ ေအာက္ထပ္မွာ အတန္းငယ္ေတြ၊ ေအာက္ထပ္ကေတာ့ အကာအရံမရွိဘူး၊ ခင္ခ်ိဳတို႔ သားအမိ ၃ ေယာက္က ေအာက္ထပ္မွာ အခန္းေလးဖြဲ႕ေနၾကတယ္၊ ကိုၾကီးေက်ာက္ကို ေက်ာင္းပိတ္ထားတုန္း သူငယ္ခ်င္းေတြက အလည္ေခၚၾကေတာ့ ကိုၾကီးေက်ာက္လဲ နဘူးအိုင္ကို အလည္လိုက္သြားတာေပါ့၊


အဲဒီေက်ာင္းက ဆရာ ဆရာမေတြ အားလုံးက ျမင္းျခံကမ်ားေပမဲ့ ဆရာကိုျမင့္ေဆြကေတာ့ ျမစ္အေနာက္ဖက္ ေျမာင္နယ္ နဘက္က ၊ နဘက္ဆိုတဲ့ရြာမွာ အေနာက္ဖက္လြန္မင္းတရားၾကီး လက္ထက္က ေပၚတူဂီလူမ်ိဳး ဇြင္ကာကူ လို႔ေခၚတဲ့ ဖီးလစ္ ဒီဘရစ္တို ကိုရွင္းလင္းျပီး သူ႔ေနာက္လိုက္ေနာက္ပါေတြကို ေနရာခ်ထားတဲ့ရြာေပါ့၊ေပၚတူဂီေတြလဲ ရြာခံေတြနဲ႔ အိမ္ေထာင္ေတြက်ကုန္ၾကျပီး သူတို႔အဆက္အႏြယ္ေတြ က်န္ေသးတာေပါ့၊ သူတို႕က ဘုရင္ဂ်ီဘာသာဝင္ေတြ ဆိုေတာ့ နဘက္က RC Church ၾကီးဆိုရင္ ဟိုး အေဝးကေန လွမ္းျမင္ရတာကလား၊ ျမင္းျခံမွာေတာ့ သူတို႔အုပ္စုေနတဲ့ေနရာကို ဘုရင္ဂ်ီဝင္းလို႔ ေခၚတယ္၊ ကိုျမင့္ေဆြက ဘုရင္ဂ်ီဘာသာဝင္၊ မဲမဲ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းနဲ႔၊


ကိုၾကီးေက်ာက္ နဘူးအိုင္ရြာကို အလည္ေရာက္ျပီး ေနာက္ညမွာပဲ....၊ ည နာရီျပန္ တခ်က္ေလာက္မွာ ေအာက္ထပ္ကေန အသံနက္ၾကီးနဲ႔ ထိတ္လန္႔တၾကား ေအာ္သံၾကားရေတာ့တာပဲ...." အမေလး.....လာၾကပါအုန္း....သရဲ...သရဲ..မဲမဲၾကီး.." ကုန္းေအာ္သံၾကားေတာ့ ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ အကုန္လုံး ဝရုန္းသုန္းခပ္ ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းေျပးရတာေပါ့၊ ေအာ္သံ ပိုင္ရွင္က ခင္ခ်ိဳတို႔ အေမ ဆရာမၾကီး၊ အတူအိပ္ေနတဲ့ ခင္ညိဳတို႔ ခင္ခ်ိဳ တို႔ သမီးေတြလဲ လူးလဲထၾကတာေပါ့..၊ ဆရာမၾကီး ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲလို႔ေမးေတာ့ " အမေလး....ေျခေထာက္ကို လာဆြဲလို႔ရုတ္တရက္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မဲမဲရွည္ရွည္ အေကာင္ၾကီး၊ က်မလဲ ေၾကာက္လို႔ ေစာင္ေခါင္းျမီးျခံဳျပီး ေအာ္ေနရတာ " တဲ့၊ ခင္ခ်ိဳကေတာ့ ေရခပ္ျပီး သူ႔အေမကိုတိုက္ျပီး " အေမ အိပ္မက္ မက္တာေနမွာပါ " တဲ့၊ သူ႔အေမကလဲ " တကယ္ပါေအ...ငါမ်က္ေစ့နဲ႔ျမင္ရတာပါ " တဲ့၊ အဲဒီညက အခန္းထဲမွာ အိပ္ရတာအိုက္လို႔ ဆိုျပီး သားအမိတေတြ အျပင္ထြက္ျပီး ကြပ္ျပစ္ေပၚမွာ တန္းစီအိပ္ေနၾကတာကိုး..၊ ဒါနဲ႔ သူတို႕လဲ အခန္းထဲ ျပန္ဝင္ေျပးၾကေရာ၊


ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔လဲ ဘယ္လိုသရဲပါလိမ့္ေပါ့ ၊ တေယာက္တေပါက္ေျပာရင္း ျပန္အိပ္ၾကတာေပါ့၊ မနက္လင္းေတာ့ ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ လဘက္ရည္ဆိုင္မွာ ဒီအေၾကာင္းေျပာေတာ့ ဆရာကိုျမင့္ေဆြက ျပဳံးစိျပဳံးစိနဲ႔ မ်က္ႏွာပိုးမေသဘူး၊ အဲဒီမွာ သူကဖြင့္ေျပာလာတယ္၊ သူနဲ႔ ခင္ခ်ိဳနဲ႔ ရည္းစားျဖစ္ေနတာကိုး၊ ခါတိုင္း ညည ခ်ိန္းေတြ႔ၾကရင္ ခင္ခ်ိဳအိပ္ယာေဘးက ျပဴတင္းေပါက္ကေန အသာအခ်က္ေပးလိုက္ရင္ ခင္ခ်ိဳက သူ႔အေမမသိေအာင္ တိတ္တိတ္ေလး ထြက္လာေနၾကေပါ့၊


အဲဒီ ညကမွ သားအမိ ၃ ေယာက္လုံး အခန္းအျပင္ထြက္အိပ္ၾကေတာ့ သူတို႔ ၃ေယာက္က ေမွာင္ထဲမွာ ပုံပန္းသ႑န္ကလဲ ခပ္ဆင္ဆင္၊ ကိုျမင့္ေဆြကလဲ ခပ္ေထြေထြေလးဆိုေတာ့ သူထင္တဲ့ေျခေထာက္ဆြဲ ႏႈိးလိုက္တာ သူ႔အေမျဖစ္ေနပါေရာလား..၊ မဲမဲရွည္ရွည္ ကိုျမင့္ေဆြကို ေမွာင္ထဲရုတ္တရက္ျမင္လိုက္ေတာ့ ဆရာမၾကီးချမာ ေအာ္လိုက္ရတာ ငယ္သံမ်ားေတာင္ပါလို႔၊ အင္း...ဒါေၾကာင့္လဲ ညက ခင္ခ်ိဳေရာ ကိုျမင့္ေဆြေရာ သူမ်ားေတြ စိတ္ဝင္တစားသရဲေၾကာင္းေျပာေနတုန္း ဣေျႏၵရေနၾကတာကိုး ၊ ဆရာမၾကီးလဲ ငွက္မသိေတာ့ ဇရက္ ကို ဘဲထင္ သလို အခ်က္မသိေတာ့ သမက္ကို သရဲထင္ လိုက္ရရွာသကိုး....။


ျပီးခဲ့တဲ့အပတ္က ဂ်ပန္မွာ ငလ်င္ၾကီးလႈပ္ျပီး ဆူနာမီေရလႈိင္းေတာ့ ျဖစ္ျပီးေနာက္ ကိုၾကီးေက်ာက္လဲပစိဖိတ္၊ေျမာက္အေမရိက၊ ယူေရးရွား၊ အင္ဒိုဩစေတလ် ေက်ာက္လႊာခ်ပ္ ( plate ) ေတြ စုဆုံရာဂ်ပန္နိုင္ငံနဲ႔ ကိုယ့္field အေတြ႔အၾကံဳေလးနဲ႔ ေပါင္းစပ္ျပီး postေလး တပုဒ္ေလာက္ေတာ့ ေရးၾကည့္မယ္ဆိုျပီး ေရးလိုက္တာ ဖတ္မဲ့သူေတာ့မသိဘူး..ေရးတဲ့သူကေတာ့ ပညာရပ္ဆိုင္ရာေတြ ေရးရင္းပ်င္းလိုက္တာ... ဒါနဲ႔ ေရးလက္စကိုလႊင့္ပစ္လိုက္ျပီး ေပါ့ေပါ့ပါးပါး အေၾကာင္းအရာေလးပဲ ခုမွတင္ျဖစ္ေတာ့တာပါပဲ၊


ကိုင္း..ဒါနဲ႔ စကားမစပ္ ကိုၾကီးေက်ာက္ရဲ့ ဘေလာ့ဂ္ဂါ ႏွမေတြကိုေတာ့ ေထာက္ခံမဲေပးလိုက္အုန္းမယ္၊ ငလ်င္ေတြလႈပ္၊ မီးေတာင္ေတြေပါက္၊ ဆူနာမီေတြ ျဖစ္တာ လူေတြ အရိပ္ေနေနအခက္ခ်ိဳးခ်ိဳးလုပ္လို႔ ကမၻာၾကီးက ရင္ထုငိုတယ္ဆိုတာဟုတ္ေလာက္သဗ်၊ လူေတြ မေပၚခင္ ႏွစ္သန္းေပါင္းမ်ားစြာက ဒိုင္နိုေဆာေတြကလဲ သစ္ပင္ေတြ အရိပ္မွာေနျပီး အခက္ေတြခ်ိဳးဖဲ့ စားၾကေတာ့..ေဟာ..ဒိုင္နိုေဆာေတြရွိတုန္းကလဲ ကမၻာၾကီးက ရင္ဘတ္ထုငိုလို္က္လို႔ မီးေတာင္ေတြေပါက္၊ ငလ်င္ေတြလႈပ္၊ ဆူနာမီေတြ ျဖစ္နဲ႔..၊ ေနာက္ဆုံး ဒိုင္နိုေဆာေတြ ေပ်ာက္ကုန္ေတာ့တာပဲ၊ ဒါေပမဲ့ ခက္တာက ဒိုင္နိုေဆာေတြက ကဗ်ာမေရးတတ္ေတာ့ ကမၻာၾကီးက ရင္ဘတ္ကို ဘယ္လက္နဲ႔ထုခဲ့သလား၊ ညာလက္နဲ႔ထုခဲ့သလားဆိုတာေတာ့ မကြဲျပားဘူးေပါ့ဗ်ာ ။ ။


google က ရွာထားတဲ့ ဘဲပုံပါ။

37 comments:

Anonymous said...

ဘေက်ာက္စာေတြက အျမဲ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးနဲ႕ ဖတ္ေကာင္းေနတာပါပဲ .. အေတြ႕အၾကံဳေတြလည္း သိရတယ္ ..
က်န္းမာ ခ်မ္းသာ လန္းျဖာပါေစေၾကာင္း ... း))

မိုးခါး

မိုးယံ said...

ေအာ္..သမက္ကို သရဲထင္ရေလာက္ေအာင္ ျမင့္ေဆြက မဲသကိုး...

ကမၻာႀကီးက ရင္ထု ငိုရေလာက္ေအာင္ မိုးပ်ံမနဲ႕ ေက်ာက္မမတို႕ လင္လု ၾကတာကိုးကြယ္။

seesein said...

ဘေက်ာက္ေရ
သမက္ဘီလူးနဲ႕ သမက္သရဲ အေၾကာင္းဖတ္သြားတယ္

ခင္တဲ့
seesein

ခ်စ္ၾကည္ေအး said...

ကိုႀကီးေက်ာက္ ဘလူးအေၾကာင္းေတြ ေရးေနပါတယ္ဗ်ိဳးးးP

ကိုႀကီးေက်ာက္ အဲဒီ ပလိတ္ေတြ တိုက္တဲ့ အေၾကာင္း ဖတ္ခ်င္တယ္... .ေရးေပးပါ။ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလး
ျဖစ္ေအာင္ ကိုႀကီးေက်ာက္ ဘယ္လက္မွာ မိုးပ်ံပူေဘာင္းအတြဲလိုက္ ကိုင္ေရးေပါ့ဗ်ာ...... ဟိဟိ...:)

ဟန္ၾကည္ said...

အင္း ကိုေက်ာက္ကမွ ကရင္ျပည္နယ္အႏွံ႔ေရာက္ျဖစ္ေသးတယ္ ခေလာက္ႏုိ႔ဆိုတာ ၾကားဖူးတာၾကာေပါ့ ကရင္ျပည္နယ္ကမွန္း အခုမွပဲ သိေတာ့တယ္ အင္း သြားၾကည့္ခ်င္ေပမယ့္လည္း အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ကိုေက်ာက္ေရးတဲ့စာပဲဖတ္ၿပီး ရေသ့စိတ္ေျဖလုပ္ေနလိုက္ပါေတာ့မယ္...

ေစာ(အဝါေရာင္ေျမ) said...

ကိုၾကီးေက်ာက္
ျမန္မာျပည္က ငလွ်င္ေက်ာ အေၾကာင္းေရာ။
ငဇင္ဂါမ်ိဳးေတြက ေရဦးနားက ရြာတရြာမွာဆို။ ဒါေပမယ့္ သူတို ့ရြာမွာ လုတ္တဲ့ပြဲးေတြက ဗုဒ္ဓဘာသာကို ပုတ္ခတ္တဲ့ အျငိမ့္ေတြပဲျပသတဲ့။
ဟုတ္လားဟင္?

ညီလင္းသစ္ said...

ကိုႀကီးေက်ာက္ စာေတြဖတ္ရတာ ေကာင္းတယ္၊ ျမန္မာျပည္တလႊားကို ေမာက္စ္ေလး တခ်က္ႏွိပ္႐ံုနဲ႔ ေရာက္,ေရာက္သြားလို႔..၊ အင္း..အခုေတာ့ ကမာၻႀကီးက ဘယ္ညာအစံုနဲ႔ ရင္ဘတ္စည္တီး လုပ္ေနတာ ျဖစ္မယ္ဗ်၊ လႊင့္ပစ္လိုက္တဲ့ ေက်ာက္လႊာခ်ပ္ေတြ အေၾကာင္း ပို႔စ္ေလး အမိႈက္ပံုးထဲမွာ ႐ွိေနေသးရင္ ဖတ္ခ်င္ပါတယ္..။

KiKi said...

ဘေက်ာက္ သၾကၤန္ ကားနဲ့ ထြက္ ျပီး ခ ၈လံုး -" ခင္ခ်ိဳခ်ိဳေခ်ာခက္ခက္ခိုင္ခန္႔ " နဲ့ တြဲက တဲ့ အခန္းေတာ့ မပါဘူးလား..
အဲ့တံုးက ဘေက်ာက္နာမည္
“ေက်ာက္ကိုကိုၾကိဳင္ေက်ာ္ေက်ာ္ၾကက္ကဲ” လို့မ်ား ေၾကာ္ျငာေပးရလား မသိ..
ဇြဲကပင္ေတာင္ေပၚတက္တဲ့ အေၾကာင္းေလးမ်ားေရာ မသိရဘူးလားဟင္..မေရာက္ဖူးေသးလို ့ပါ။

ဗီဗာ ကိ.. ခိြခိြ

ZT said...

ဆင္မၾကီး ကဗ်ာလြတ္ကေနတာေတာ့ မ်က္စိထဲ တန္းကနဲ ေပၚတာပဲဗ်။ :D

ကိုေဇာ္ said...

အဲသလိုေတြ ေျပာေနတာ ခဏခဏ ၾကားဖူးသဗ်။ ခ်ိန္းေတြ႕ဖို႔ သြားတာ လူမွားႏိုးတာတို႔ ၊ ၾကမ္းေအာက္က တုတ္နဲ႔ထိုးတာ လူမွားထိုးတာတို႔ ၊ အေမ နဲ႔ သမီး အခန္း မွားႏိုးတာတို႔ . . . . . ကိုယ္ေတြမ်ား ျဖစ္မျဖစ္ဘူး။ ျဖစ္ရင္လည္း ဘာျဖစ္သလိုေလ ၊ ပစ္မဲ႔ပစ္ ေခါင္ကို ပစ္မွာေပါ႔လို႔ ( ေခါင္ထိ အကုန္စားကိုး . . ဟဲဟဲ ) ဒါနဲ႔ ပညာရပ္ ျဖစ္ျဖစ္ ဘာျဖစ္ျဖစ္ တင္ေပါ႔ ကိုၾကီးေက်ာက္။ ဒါက ပိုစိတ္ဝင္စားဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။

ဒိုင္ႏိုေဆာက ရင္ဘတ္ကို ကင္းေကာင္ေတြလို ဘယ္ညာ စည္းခ်က္ က်က် ထုေၾကာင္းပါ။

sosegado said...

သမက္ သရဲထင္ခံရတာ ဖတ္ရင္းရယ္မိတယ္၊ သမီးမေမြးထားတာေတာ္ေသးတယ္၊
" ခင္ခ်ိဳခ်ိဳေခ်ာခက္ခက္ခိုင္ခန္႔ " မေမ့တာလား၊ သြက္သြက္ခါေနေအာင္ လႈပ္ယမ္းကေနတာကုိ မေမ့တာလား၊
ဗီဗာဟိန္းကတာကုိျမင္ၿပီး သတိရသြားတာျဖစ္လိမ့္မယ္။

အျဖဴေရာင္နတ္သမီး said...

ၿမိဳ႕က သမီးရည္းစားေတြ ရြာက သမီးရည္းစားေတြ ညဘက္ခ်ိန္းေတြ႕ပံုကို မမွီဘူးေနာ္..။
ႀကမ္းႀကားထဲကေန အိမ္ေပၚက ခ်စ္သူကို တုတ္နဲ႔ထိုးၿပီး အခ်က္ေပးတာ...
ခ်စ္သူအိပ္တဲ႔အခန္းမွာ လက္တဝင္စာ အေပါက္ေဖာက္ထားတာတို႕..
စံုေနတာပဲ...။
ေရႊကိုကိုတို႕ ဥာဏ္ႀကီးလိုက္ႀကပံုမ်ား...ေၿပာပါတယ္။

ဘေက်ာက္ က်န္းမာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစေႀကာင္း....

An Asian Tour Operator said...

ဂုရုေက်ာက္ တို႕ ပိုင္ခ်က္မ်ား ပို႕စ္တခုတည္းမွာ အားလုံး ပါသကိုးဗ်။

tin min htet said...

ဆင္မႀကီး ကတာေတာ႔ ဟုတ္ပါၿပီ။ ဘေက်ာက္မ်ား ဆင္ဦးစီး လုပ္ခ်င္ေနလားမသိ။

ခႏြဲ said...

ဗီဗာဟိန္းေတာ့ ဘေက်ာက္မေျပာပါနဲ႔ သားတို႔ေတာင္ မႀကိဳက္ဖူးရယ္။ အဲ...သမက္ကို သရဲထင္သြားတာေတာ့ ဖတ္မွတ္သြားတယ္။ ကိုယ္လဲဆြဲရင္ ေသခ်ာၾကည့္ဆြဲမွ ေယာကၡမ နဲ႔ေတြ႔ေနဦးမယ္။ အဲ..အဲ..ေျခေထာက္ေျပာပါတယ္ ဘေက်ာက္ရယ္။
က်န္းမာပါေစခင္ဗ်။

chinniah said...

ေက်ာက္ဆည္၊ စဥ့္ကိုင္ ဘက္ေတြ မွာ လည္း ကာသိုလိတ္ ဗမာ ရြာေတြ ရွိသဗ် ... ခရစ္စမတ္ ဆိုရင္ မုန္႕ဆီေက်ာ္ ေတြ ေက်ာ္ေႀကြးသဗ် ..

ကိုျမင့္ေဆြ ထရံေပါက္ ကေျခေထာက္ ကိုဆြဲဆရာမႀကီး တြဲလဲ ... ေတာ္ေသးတာေပါ့ .. ခုမွေတာ့ မထူးေတာ့ပါဘူး ဆိုျပီး ..

ေရႊရတုမွတ္တမ္း said...

ေရႊဘိုနယ္က ဘုရင္ဂ်ီရြာေတြလဲ ေရာက္ဖူးပါတယ္..
မယ္ေစာ ၾကားသလို မဟုတ္ပါဘူးကြယ္..သူတို႔က ရြာမွာ လူနဲစုေတြ ဆိုေတာ့ အဲသလို ပုတ္ခတ္ျပီး မ ကရဲပါဘူး..

Anonymous said...

Veva Kyauk
Dance urself n post the file on face book:P...Just kidding.Glad to know u r feeling well.write geological point of view on Japan earthquake n sunami pls.I'm sure it won't be dull n gonna be interesting when u do it:D
Little sis by a big lake

rose said...

ခစ္ ခစ္... ေက်ာင္းအုပ္ ဆရာမႀကီးက သူ႕ သမက္ကို သရဲ ထင္သြားတာကိုး။ ရယ္ရတယ္...။ ကိုျမင့္ေဆြ ကလည္း အေမွာင္ထဲမွာ အ့ဲေလာက္ မဲေတာ့ သရဲ အထင္ခံ ရေတာ့ တာေပါ့။ ရို႕စ္ ကေတာ့ ကိုႀကီးေက်ာက္ေရ... အသားျဖဴလို႕ ဒီက လူေတြက ကိုယ္က ျမန္မာလို ေျပာရင္ မယုံႀကဘူး။ အျမဲ တရုတ္လားလို႕ အေမးခံရတယ္ း)

ကိုႀကီးေက်ာက္ က်န္းမာ ရႊင္လန္းပါေစရွင္။

http://redroseofburma.blogspot.com/

ကုိေအာင္(ပ်ဴႏုိင္ငံ) said...

ေရးလက္စ စာတမ္းေလး ရွိရင္ ဆက္ေရးပါအုံး
အကုိေရ၊ ညဖက္ ညဖက္ လုိက္လုိက္ဆြဲတမ္း
ကစားရရင္း ေပ်ာ္စရာၾကီးေနာ္ ...

ဂ်စ္တူး(မံုရြာ) said...

က်န္းမာပါေစမဂၤလာပါခင္ဗ်ာ-
အင္းကိုၾကီးေက်ာက္ေျပာသလိုဒိုင္နိုေဆာေတြမ်ိဳးျပံုးသြားသ
လိုက်ေနာ္တို့တစ္ေတြလည္းမ်ိဳးျပံုးေတာ့မယ္ထင္ပါရဲ့ဗ်ာ-

ကိုခ်စ္ေဖ said...

တဒိုင္းဒိုင္း ပစ္ခဲ့တဲ့ ေသနတ္ၾကီးမို႔လို႔ က်ည္ဆံကုန္သြားတာလား ဒါမွမဟုတ္ အသံပဲျမည္တဲ့ ဗလာက်ည္ေတြနဲ႔ ပဲ ပစ္ခဲ့လို႔လား ဇြဲကပင္ေတာင္ တက္တာေတာင္ ကရင္မေလးေတြက ပါလာေသးေနာ..ခုလို ေသရြာျပန္ဘေက်ာက္ ဘ၀မ်ိဳးမွာ အနားမွာ တေယာက္မွ ရွိမေနတာ(ဒါမွမဟုတ္ မရွိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာ) လားမသိ..ပါဗ်ားးးးးးးး ေနေကာင္းေပ်ာ္ရႊင္ စာေရးနိုင္ပါေစဗ်ား

ကိုခ်စ္ေဖ

ahphyulay said...

အားကိုဂ်ီး ..
ဘယ္အခ်ိန္ပဲ ေရာက္ေရာက္ ဖတ္ၿပီးရင္ ေပ်ာ္ရတာ
ခ်ဥ္းပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္မေရာက္ၿဖစ္တာကေတာ ့ အခ်ိန္
ကို လိုက္လုေနရလို ့ေလ၊ မနည္းေၿပးေၿပးလိုက္ေနရ
တယ္ဗ်ာ။ သူက ဘယ္ေတာ ့မွ ကြ်န္ေတာ္ ့ကို
မေစာင္ ့ဘူးေလ။
အကိုၾကီး .. က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစဗ်ာ..။

ခင္တဲ ့ ..
အေၿဖးလူ။

မန္းကိုကို said...

ေမ့မ်ားသြားၿပီလားလို႔ဗ်ာ ၊ ေရးမယ့္ေရးေတာ့ ခေလာက္ႏို႔အေၾကာင္းတဲ့ ၊ အဲဒီပံုျပင္ကို ေမ့ေတာင္ေမ့ေနၿပီဗ် ။

ဘေက်ာက္က ခဏေရာက္တယ္သာဆိုတယ္ မွတ္သားတာေတြက တယ္တိက်တာကိုး ၊ ဘားအံသားအားလံုးေတာင္ အဲဒီလိုေျပာႏိုင္မယ္ မထင္ဘူး ။

ဒါေပမယ့္ ေရာက္တုန္းေရာက္ခိုက္ က်ေနာ့္နဲ႔မေတြ႕လိုက္တာနာတယ္ ၊ လံုျခံဳေရးကို အဲဒီေခတ္ကထံုးစံအတိုင္း ဝါးခၽြန္ေတြနဲ႔ လိုက္ပို႔မွာေပါ့ဗ်ာ ။ (ေတာ္ေသးတယ္ အဲဒီတုန္းက ေသာင္းက်န္းသူဆန္႔က်င္ေရးဆိုၿပီး ခိုင္းတဲ့အတိုင္းလုပ္ရတဲ့ ဝါးခၽြန္ကိုင္ေတြ တစ္ခါမွ KNU က မပစ္ေပလို႔) ။

ေနာက္ၿပီး ဘေက်ာက္ေျပာတဲ့ ထံုးေက်ာက္ေတာင္ေတြပဲရွိတဲ့ ကရင္ျပည္နယ္လို႔သိထားတာ ေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ ၊ ပတၱျမားငေမာက္ အျပေကာင္းလို႔ ျမန္မာတစ္ျပည္လံုး အသိမ္းခံခဲ့ရတာဗ် ၊ ကိုယ့္နယ္အေၾကာင္းေတာ့ သိပ္မေျပာရဲေတာ့ပါဘူး ... :-)

Anonymous said...

မမန့္ေပမယ့္ စာအျမဲလာဖတ္ပါတယ္..soil test lab(YGN) မွာအလုပ္လုပ္ခဲ့ဘူးျပီး အခု AIT, BKK မွာ EQ mitigation course ၁ခု ယူထားလို့ ကို႒ကီးေက်ာက္္ရဲ့ေဆာင္းပါးကို အရမ္းစိတ္၀င္စားေနပါတယ္.ျပီးေအာင္ေရးျပီး တင္ေပးရင္ေကာင္းမွာပဲ..

Anonymous said...

အေပၚက ကြန္မန့္မွာ ရရစ္ ရိုက္လိုက္တာ ဘာျဖစ္သြားလဲမသိဘူး.. :)

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ကုိၾကီးေက်ာက္တို႔မ်ား ဘယ္ျပည္နယ္ေရာက္ေရာက္ ဘယ္ျမိဳ႕သြားသြား မိန္းခေလးေတြ ၀ိုင္း၀ိုင္းကိုလည္ေနတာပဲ.. လူခ်စ္လူခင္ တယ္လည္းမ်ားသကိုး ေနာ္။
ငလွ်င္လႈပ္တဲ႔ ေက်ာက္လႊာခ်ပ္ေတြအေၾကာင္း ေရးထားတာေလးလည္း ဖတ္ခ်င္ပါေသးတယ္.. ဗဟုသုတလိုခ်င္ပါတယ္.. ကိုၾကီးေက်ာက္ေရ..
ျပီးေအာင္ ဆက္ျပီး ေရးပါဦးလို႔

crystal said...

ကိုၾကီးေက်ာက္ ရင္ဘတ္ထုတဲ့ အျပင္ ေျခေလးေတာင္ေဆာင့္ငိုလိုက္ေသးတယ္
ဒါေၾကာင့္ မဟာပထဝီေျမၾကီး သိမ့္သိမ့္ခါ သြက္သြက္ခါသြားတာေပါ့။

ေက်ာက္လႊာခ်ပ္ေတြအေၾကာင္း စိတ္ဝင္စားပါ၏။
ေတာင္းဆိုသူေတြလည္း မ်ားပါ၏၊
ဆက္ေရးေနမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္မိပါ၏။

က်န္းမာေရးလည္း ဂရုစိုက္ေစခ်င္ပါတယ္။
ခ်မ္းေျမ့ပါေစ။

rose of sharon said...

ကမာၻၾကီးက အခုေတာ႔ ဘယ္လက္ေရာညာလက္ေရာေပါင္းၿပီး ရင္ထုငိုပစ္လိုက္တယ္ထင္ပါရဲ႕...

ေငြစႏၵၵာ said...

ဘေက်ာက္စာေတြဖတ္ရလို႕ဝမ္းသာပါတယ္။ေနေကာင္း
ေပ်ာ္ရႊင္အသက္ရွည္ၿပီးေပါ႕ေပါ႕ပါးပါးစာေတြြအမ်ားႀကီး
ေရးႏိုင္ပါေစရွင္။

T T Sweet said...

ပလိပ္တိုက္တာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ကိုၾကီးေက်ာက္ ၀င္တိုက္မိတာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ကိုၾကီးေက်ာက္ေရးသမွ် ဖတ္လို႔ေကာင္းတာပဲ၊ ေရးသာေရးပါ ကိုၾကီးေက်ာက္ ။ အစဥ္အၿမဲအားေပးလ်က္ပါ။ က်န္းမာခ်မ္းသာပါေစ။
မယ္ဆြိ

Anonymous said...

ေတာ္ေသးတာေပါ့ သရဲထင္လို႔။
သတၱိရိွရိွနဲ႔သာ ေျခေထာက္လာဆြဲတဲ့ လက္ကို ဖမ္းဆြဲထားလိုက္ရင္ အိမ္ေထာင္က်ကိန္းပဲ။

ကဗ်ာလြတ္ကတဲ့ ဆင္မၾကီး လည္း ေဟာ့သြားတယ္။
ကိုယ္ေတြေတာ့ စိတ္ကုန္လြန္းလို႔ဗ်ာ။


ျမစ္က်ဳိးအင္း

...အလင္းစက္မ်ား said...

ေအာင္မေငး .. လန္းထွာေတာ္... ကိုဂ်ီးေက်ာက္ေရ... ဘယ္လက္နဲ ့ ဗ်.. ဘယ္လက္နဲ ့ တဲ့.. ဟီး။

ဗာဗီဟိန္းအေၾကာင္းေရးထွာမ်ား မ်က္စိထဲ ကြက္ကနဲ ကို ျမင္မိတယ္။

ေက်ာက္လႊာခ်ပ္ေတြအေၾကာင္းလဲ လုပ္ပါဦး ျဖည္းျဖည္းေပါ့... ေစာင့္ဖတ္မယ္။ ကိုၾကီးေက်ာက္တုိ ့က ပိုနားလည္မလားလုိ ့ က်ေနာ္ေတာ့ ဖတ္မူးပဲ ဖတ္လုိက္မူးသြားလုိက္နဲ ့ ။

ဂုစိုက္ပါဗ်ဳိး သိပ္လဲ အေရးမစိတ္နဲ ့ ဦး ေတာ္ၾကာ လက္ေတြျပန္နာေနဦးမယ္..

Anonymous said...

ကိုႀကီးေက်ာက္

ဒိုင္ႏိုေဆာနဲ႕ ပိုးဟတ္အေၾကာင္းကိုဖတ္ဘူးတယ္ ကမၻာႀကီးနဲ႕ လိုက္ေရာ႔ညီေထြမေနတတ္လို႕ ဒိုင္ႏိုေဆာ မ်ဳိးျပဳတ္သြားတယ္ ကိုႀကီးေက်ာက္ကေတာ႔ ပိုးဟတ္လို လူမ်ဳိးဘဲ အၿမဲရွင္သန္ႏိုင္ပါေစ

ဆုေတာင္းေနပါတယ္
ခ်စ္ႏွမ
ေရႊစင္ဦး

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

ဘေက်ာက္..
ဆရာျမင့္ေဆြက အေမကုိ ဆြဲမွားတာလား။ မွားဆြဲတာလား။ မွားဆြဲလုိက္တာ ျဖစ္ႏုိင္တယ္ေနာ္။ အမွန္ကုိ သိရဲ့သားနဲ႔ တမင္ မွားဆြဲလုိက္တာ ျဖစ္ႏုိင္မယ္ထင္တယ္။ ဟာ ဟ။

ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။

Anonymous said...

ဗီဗာေက်ာက္ကို လင္စိတ္ သားစိတ္ ကုန္ေအာင္လုပ္ေပနုိင္ တာကိုး

ဇဲြကပင္ေတာင္ကို ျမန္မာနုိင္ငံက မထြက္ခင္မွာ တက္ခဲ့ေသးတယ္။ အဲဒီတုန္းက ေတာင္ေျခမွာ ထမင္းဆုိင္ေလး ရိွတယ္ ဗယာေျကာ္ ၁၂ခု ၅က်ပ္လား အဲဒါ တဒါဇင္၀ယ္လို ့ အေမေရာ အမေရာ ဆူလုိက္ ျကတာ အဟီး အခုေတာ့ ဗယာေျကာ္ေလး စားခ်င္တာ ေတာင္ ၀ယ္မစားနုိင္ တဲ့ ဘ၀ ဒါေျကာင့္ ကိုယ္တုိင္ ဘဲ ေျကာ္စားဖို ့လုပ္ရေတာ့မယ္။ ဗီဗာေက်ာက္ ဗီဗာေျကာ္ရင္ ဗယာေျကာ္ရင္ နညး္နည္းေကြ်းပါ
ေဆာင္း

Anonymous said...

ခ်မ္းသာရြာတ့ဲေလရြာနာမည္ကအျငိမ့္ေတြအေျကာင္းေတာ့သိဘူး