kiki ကို သရဲ ဇာတ္လမ္းေလး ေရးပါဦးမယ္လို႔ ေျပာထားမိေတာ့ ၾကံဳခဲ့ရဘူးတဲ့ သရဲ အေၾကာင္းေတြ ေရးျပပါမယ္။ သရဲကိုယ္ေတြ႔ (အခ်ိဳ႕လို ခ်စ္ကိုယ္ေတြ႔ မဟုတ္ေလေတာ့ Romantic ေတာ့ မျဖစ္ဖူးေပါ့ေလ) ေတြခ်ည့္ ေရးေနျပန္ရင္လည္း က်ြန္ေတာ္တို႔ မေမြးခင္က နာမည္ၾကီး စုန္း၊ကေ၀၊ သရဲ၊ တေစၦ စာေရး ဆရာ ျမစၾကႍာလို blogger new ျမ စၾကႍာ ဆိုျပီး နာမည္ေတြ ၾကီးေနမွျဖင့္....... ..... ကဲပါေလ... ဒီလိုနာမည္ၾကီးျပန္လဲ ကံတရားပဲေပါ့လို႔ ေအာက္ေမ့ရမွာေပါ့ေလ....
ဒီတခါ သရဲထြက္ေျပးရတာ သပိတ္က်င္းက မွင္စာ stay ေရွာင္တာနဲ႔ေတာ့ မတူဘူး။ မွင္စာ ခမ်ာတုန္းက ကၽြန္္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အထူးလက္စြမ္းျပ ဂစ္တာသံရယ္ ပီပါ (၁၀) လံုးကို ေက်ာက္စရစ္လမ္းေပၚ လိွမ့္လာသကဲ့ သာယာ နာေပ်ာ္ဖြယ္ သီဆိုသံမ်ားေၾကာင့္ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႕ ေတာ္ရာ သြားေနပုံ ရပါတယ္။
ကဲကဲ.. သရဲနွင္ပုံ နွင္နည္းေလး စၾကစို႕လား.........
သပိတ္က်င္းနယ္ ၀ါးျဖဴေတာင္ရြာေလးမွာ စခန္းခ် ကြင္းဆင္းၾကစဥ္ကေပါ့ ခင္ဗ်ာ .....
.၀ါးျဖဴေတာင္မွာ ယာယီစခန္းေလး ေဆာက္ၾကမယ္ ဆိုေတာ့ ၀ါးျဖဴေတာင္ ရြာသူၾကီးက က်ြန္ေတာ္တို႕ စခန္း ေဆာက္ဖို႕ ေျမေနရာ ေပးပါတယ္၊ ရြာ အေနာက္ဖ်ား သခၤ်ိဳင္းကုန္း နံေဘးက ေလာင္တိုက္ကုန္းမွာ ေမတၱာ ေရွ႕ထားျပီး ေပးလိုက္တာပါပဲ။ ေလာင္တိုက္ကုန္း ဆိုတာက တခါတခါရံမွ လူေသ အေလာင္းကို မီးရွိဳ႕တာ ဆိုေတာ့ ေလာေလာဆယ ္အားလပ္တဲ့ ေနရာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီ ကုန္းေျပာင္ေျပာင္မွာ ၀ါးကပ္မိုး၊ ထရံကာ (၄) ပင္ ပတ္လည္ တဲတလုံး ေဆာက္လိုက္ၾကပါတယ္၊ အဲဒီတုန္းက ေတာကလည္းထူ (၂၀၀၂) ခုနွစ္က တေခါက္ ျပန္ေရာက္ေတာ့ ကြင္းေျပာင္ၾကီး ျဖစ္ေနျပီ။ ဘာသစ္ေတာမွ မရွိေတာ့ဘူး) က်ားနာမၾကီးက ေသာင္းက်န္းျပီး ညညဆို ရြာထဲ၀င္၀င္ျပီး နြားေတြ ၀င္ဆြဲတတ္တာမို႔ က်ြန္ေတာ္တုိ႔ စခန္းကို ၁၂ ေပ ေလာက္ အျမင့္ ေဆာက္ထား ရတယ္၊ ဒါေတာင္ တခါတရံ တဲေအာက္က ျဖတ္သြားတတ္သမို႔ ညဆိုရင္ က်ြန္ေတာ္တို႔ တဲေအာက္ မဆင္း ေတာ့ပဲ ၀ရံတာကပဲ ထြက္ရပ္ေပါက္ geologistေတြ ျဖစ္ရရွာေတာ့တာပဲ။ (ဒညင္းသီးစားၾကတဲ႔ေန႔ဆိုရင္ ဖီနိုင္ တပုလင္း ေလာက္ ကုန္ေအာင္ စခန္းေရွ႕ ျဖန္းရတာ)
ေလာင္တိုက္ကုန္း စခန္းကို ေဆာက္ျပီး ပထမဆုံး စအိပ္တဲ့ ညမွာေတာ့......... အားလုံး အိပ္ေမာၾကသြားတဲ့ ညဥ့္ သန္းေကာင္ အခ်ိန္မွာေပါ့ ခင္ဗ်ာ....... ဟီး.. ဟီး.. ဟီး.. နဲ႔ ကိုယ့္နံေဘးမွာ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ၾကီး လာထိုင္ငိုသလို ၾကားလိုက္ၾကရေတာ့ အားလုံး လန္႔နိုးကုန္ၾကျပီး ထထိုင္မိၾကတာပါပဲ။ အမေလး.. လူေလးရဲ႕ ၾကာၾကာေတာင္ မေနလိုက္ပါ့လား... ဟီး. ဟီး... ေၾသာ္.. ကေလးေပါက္စ အေလာင္းကို ညတြင္းခ်င္း သျဂိႍဳဟ္ၾကတာကို၊ လူေျခကလဲ တိတ္ခ်ိန္ သုႆန္ကလဲ စခန္းနဲ႔ ၁၅ ေပ ေလာက္ပဲ ေ၀းေတာ့ ကိုယ့္နံေဘးမွာ ထိုင္ငိုေနတဲ့ အတိုင္းပါပဲဗ်ာ၊ ပြဲဦးထြက္ ညမွာ.. သရဲဇာတ္ မကခင္ အပ်ိဳေတာ္ ထြက္ျပတာလို႔ ေအာက္ေမ့ရမွာေပါ့ေလ.... ပထမညမွာ သရဲက မေပၚလာေသးဘူး ခင္ဗ်၊ ဒုတိယည.. တတိယည.. စတုတၱည... ဘာမွ မေတြ႕ဘူး ခင္ဗ်။ က်ြန္ေတာ္တို႔ ၀ါးျဖဴေတာင္ ေရာက္ခ်ိန္မွာ ၀ါးျဖဴေတာင္ရြာ အလယ္တန္းေက်ာင္း စဖြင့္စ၊ ဆရာမေလးေတြကလဲ က်ြန္ေတာ္တို႔နဲ႕ မန္းတကၠသိုလ္မွာ ေက်ာင္းေနဖက္ေတြ (အခု ျပန္ေတြ႕ေတာ့ ဆရာမၾကီးေတြ၊ ဘယ္ေလာက္ထိ ၾကီးလဲဆို တခ်ိဳ႕ေပါင္ ၂၀၀ ေလာက္ရွိမယ္)၊ ညညဆို ဆရာမေလးေတြဆီ လည္ၾကတာေပါ႔ေလ.... ရင္သိမ့္တုန္ေပါ့.. အဲဒီတုန္းက ေျပာပါတယ္.. ခုမ်ား လမ္းေတြ႔ရင္ အန္တီလို႔ နွဳတ္ဆက္လိုက္ရင္.. ပြက္ပြက္ညံေအာင္ ကေလာ္တုပ္ေတာ့တာပဲ..
အဲဒီ ဆရာမေတြဆီ ညတိုင္း သြားေနေတာ့ သရဲနဲ႔က ညတိုင္း လြဲေနတာေပါ႕၊ ပဥၥမေျမာက္ ညမွာေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း ဆရာမေတြဆီ သြားမလို႔လဲ လုပ္္ေရာ... က်ြန္ေတာ္တို႔အတြက္ ထမင္း၊ဟင္းခ်က္ဖို႔ ရြာခံအဖြားၾကီး တေယာက္ ငွားထားတယ္၊ ေဒၚတင္ၾကည္တဲ့၊ သူက က်ြန္ေတာ္တို႔ိကုိ ဟဲ့ ေမာင္နိုင္တို႔ရဲ႕ ေစာေစာ ျပန္လာခဲ့ပါ ဟဲ့ ဆိုေတာ့ ဘာျဖစ္လို႕လဲ ဂ်ီးေတာ္ လို႔ ေမးေတာ့ ညဦးပိုင္း ေန၀င္ျဖိဳးျဖမွာ မ်က္နွာျဖဴ ကုလားၾကီး တေယာက္ တဲေပၚကို တက္တက္သြားတာ ထမင္းခ်က္ရင္း ျမင္လိုက္ရေၾကာင္း နာရီ၀က္ေလာက္မွာ ျပန္ဆင္းလာေၾကာင္း ေျပာျပရွာပါတယ္၊ သူ႕ချမာ မ်က္နွာငယ္ေလးနဲ႔ ေၾကာက္ေနရွာပံု ရပါတယ္၊ ဒါနဲ႕ ဂ်ီးေတာ္ၾကီး မေၾကာက္ေအာင္ ဘယ္မွ မသြားေတာ့ပဲ တဲေပၚမွာ ၀ိုင္းထိုင္ စကားေျပာေနၾကတာေပါ့၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ က်ြန္ေတာ္တို႔ အလုပ္သမား ဦးစံတင့္က အေပါက္၀ကို လက္ညွိုဳး ထိုးျပရင္း.. ဆရာ. ဆရာ. ဟိုမွာလို႕ ျပေတာ့ ၾကည့္လိုက္ေတာ့... ညွိဳးျခံဳးေနရွာတဲ့ မ်က္နွာနဲ႕ ဥေရာပ တိုက္သား တေယာက္ ၀င္လာတာ ေတြ႕လိုက္ရတာပါပဲ၊ အဲဒီတုန္းက.. ကိုယ္ကလည္း ဘုိလုိ talking ပြားေလ့ ပြားထကလဲ မရွိေတာ့ ဘာေျပာရမွန္းမသိ၊ ခုေနခ်ိန္ ဆိုရင္ေတာ့ Hello, How are you ေတြ ဘာေတြေ ျပာပလိုက္မွာေပါ့၊ သူက ဘယ္သူ႕ကိုမွ မၾကည့္ပဲ သူ႕ဖာသာသူ မသဲမကြဲ ေရရြတ္ ေျပာဆို ျပန္ဆင္းသြားပါတယ္။ က်ြန္ေတာ္ နားထဲမွာေတာ့ မာဂဲ ဆိုလား မာဂရက္ ဆိုလား ၾကားလိုက္မိပါရဲ႕.. မာဂရက္ေတာ့ မသိဘူး.. မာဂဲ ဆိုရင္ေတာ့ ေကာက္ထားတဲ့ နမူနာ ေက်ာက္တံုးေတြ ေပးလိုက္တာေပါ့။ ဆင္းသြားျပီးေနာက္ အဲဒီညမွာ ျပန္တက္မလာေတာ့ပါဘူး။
မနက္လင္းေတာ့ ရြာထဲက ေရွ႕မွီ ေနာက္မွီ လူၾကီးေတြကို စံုစမ္းၾကည့္ေတာ့ အဲဒီေနရာမွာ အဂႍလိပ္ လက္ထက္က သစ္ေတာ ဘိုတဲ တခု ရွိခဲ့ဖူးတယ္ ဆိုတာ ေလာက္ပဲ မသဲမကြဲ ေျဖနိုင္ပါတယ္။ သရဲကလဲ မ်က္နွာျဖဴ သရဲ ဆိုေတာ့ ပရိတ္ရြတ္လဲ နားလည္မယ့္ပံု မေပၚနိုင္ဘူးလို႕ ေကာက္ခ်က္ခ်ျပီး အဂႍလိပ္ သရဲကို အဂႍလိပ္ နည္းနဲ႔ ေျဖရွင္းမယ္လို႔ စဥ္းစားၾကတာေပါ့ေလ။ ေရွးေခတ္ အဂႍလိပ္ အမႈထမ္း ဆိုတာ မ်ိဳးက rules and discipline ကို အင္မတန္ နာခံတတ္ၾကတာမို႔ သူ႔ကို အမိန္႔ အာဏာနဲ႔ တားမယ္ ဆိုျပီး စိတ္ကူးမိတာပါပဲ။ အဲဒါနဲ႔ အမိန္႔ ျပန္တမ္းကို အဂႍလိပ္ ျမန္မာ နွစ္ဘာသာ ေရးျပီး ခပ္တည္တည္ဖတ္.. ေသနတ္ေဖါက္.. ေသနတ္ကိုေတာ ့မိုးကုတ္ လမ္းဆံုက ျမသႏၱာ တပ္စခန္းက ရပါတယ္.. အဲဒီေနာက္ေတာ႔ မ်က္နွာ့ျဖဴ သရဲလည္း ေပၚမလာေတာ့ပါဘူး။ အရင္ကေတာ့ သူ႔ဘိုတဲ မွတ္လို႔ တက္တက္ ၾကည့္ရွာတာ ျဖစ္မွာေပါ့ေလ၊ အေပၚ ေရာက္မွ ၀ါးတဲေလး ျဖစ္ေနေတာ့ မဟုတ္မွန္းသိျပီး ရွက္ရွက္နဲ႔ ဆင္းေျပးတာေနမွာေပါ့......
က်ြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ငါ့အာဏာစက္နဲ႔ သရဲေျပးရတယ္ ဆိုျပီး ေျမာက္ကားကားၾကီးေပါ့ဗ်ာ....
ဒီတခါ သရဲထြက္ေျပးရတာ သပိတ္က်င္းက မွင္စာ stay ေရွာင္တာနဲ႔ေတာ့ မတူဘူး။ မွင္စာ ခမ်ာတုန္းက ကၽြန္္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အထူးလက္စြမ္းျပ ဂစ္တာသံရယ္ ပီပါ (၁၀) လံုးကို ေက်ာက္စရစ္လမ္းေပၚ လိွမ့္လာသကဲ့ သာယာ နာေပ်ာ္ဖြယ္ သီဆိုသံမ်ားေၾကာင့္ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႕ ေတာ္ရာ သြားေနပုံ ရပါတယ္။
ကဲကဲ.. သရဲနွင္ပုံ နွင္နည္းေလး စၾကစို႕လား.........
သပိတ္က်င္းနယ္ ၀ါးျဖဴေတာင္ရြာေလးမွာ စခန္းခ် ကြင္းဆင္းၾကစဥ္ကေပါ့ ခင္ဗ်ာ .....
.၀ါးျဖဴေတာင္မွာ ယာယီစခန္းေလး ေဆာက္ၾကမယ္ ဆိုေတာ့ ၀ါးျဖဴေတာင္ ရြာသူၾကီးက က်ြန္ေတာ္တို႕ စခန္း ေဆာက္ဖို႕ ေျမေနရာ ေပးပါတယ္၊ ရြာ အေနာက္ဖ်ား သခၤ်ိဳင္းကုန္း နံေဘးက ေလာင္တိုက္ကုန္းမွာ ေမတၱာ ေရွ႕ထားျပီး ေပးလိုက္တာပါပဲ။ ေလာင္တိုက္ကုန္း ဆိုတာက တခါတခါရံမွ လူေသ အေလာင္းကို မီးရွိဳ႕တာ ဆိုေတာ့ ေလာေလာဆယ ္အားလပ္တဲ့ ေနရာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီ ကုန္းေျပာင္ေျပာင္မွာ ၀ါးကပ္မိုး၊ ထရံကာ (၄) ပင္ ပတ္လည္ တဲတလုံး ေဆာက္လိုက္ၾကပါတယ္၊ အဲဒီတုန္းက ေတာကလည္းထူ (၂၀၀၂) ခုနွစ္က တေခါက္ ျပန္ေရာက္ေတာ့ ကြင္းေျပာင္ၾကီး ျဖစ္ေနျပီ။ ဘာသစ္ေတာမွ မရွိေတာ့ဘူး) က်ားနာမၾကီးက ေသာင္းက်န္းျပီး ညညဆို ရြာထဲ၀င္၀င္ျပီး နြားေတြ ၀င္ဆြဲတတ္တာမို႔ က်ြန္ေတာ္တုိ႔ စခန္းကို ၁၂ ေပ ေလာက္ အျမင့္ ေဆာက္ထား ရတယ္၊ ဒါေတာင္ တခါတရံ တဲေအာက္က ျဖတ္သြားတတ္သမို႔ ညဆိုရင္ က်ြန္ေတာ္တို႔ တဲေအာက္ မဆင္း ေတာ့ပဲ ၀ရံတာကပဲ ထြက္ရပ္ေပါက္ geologistေတြ ျဖစ္ရရွာေတာ့တာပဲ။ (ဒညင္းသီးစားၾကတဲ႔ေန႔ဆိုရင္ ဖီနိုင္ တပုလင္း ေလာက္ ကုန္ေအာင္ စခန္းေရွ႕ ျဖန္းရတာ)
ေလာင္တိုက္ကုန္း စခန္းကို ေဆာက္ျပီး ပထမဆုံး စအိပ္တဲ့ ညမွာေတာ့......... အားလုံး အိပ္ေမာၾကသြားတဲ့ ညဥ့္ သန္းေကာင္ အခ်ိန္မွာေပါ့ ခင္ဗ်ာ....... ဟီး.. ဟီး.. ဟီး.. နဲ႔ ကိုယ့္နံေဘးမွာ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ၾကီး လာထိုင္ငိုသလို ၾကားလိုက္ၾကရေတာ့ အားလုံး လန္႔နိုးကုန္ၾကျပီး ထထိုင္မိၾကတာပါပဲ။ အမေလး.. လူေလးရဲ႕ ၾကာၾကာေတာင္ မေနလိုက္ပါ့လား... ဟီး. ဟီး... ေၾသာ္.. ကေလးေပါက္စ အေလာင္းကို ညတြင္းခ်င္း သျဂိႍဳဟ္ၾကတာကို၊ လူေျခကလဲ တိတ္ခ်ိန္ သုႆန္ကလဲ စခန္းနဲ႔ ၁၅ ေပ ေလာက္ပဲ ေ၀းေတာ့ ကိုယ့္နံေဘးမွာ ထိုင္ငိုေနတဲ့ အတိုင္းပါပဲဗ်ာ၊ ပြဲဦးထြက္ ညမွာ.. သရဲဇာတ္ မကခင္ အပ်ိဳေတာ္ ထြက္ျပတာလို႔ ေအာက္ေမ့ရမွာေပါ့ေလ.... ပထမညမွာ သရဲက မေပၚလာေသးဘူး ခင္ဗ်၊ ဒုတိယည.. တတိယည.. စတုတၱည... ဘာမွ မေတြ႕ဘူး ခင္ဗ်။ က်ြန္ေတာ္တို႔ ၀ါးျဖဴေတာင္ ေရာက္ခ်ိန္မွာ ၀ါးျဖဴေတာင္ရြာ အလယ္တန္းေက်ာင္း စဖြင့္စ၊ ဆရာမေလးေတြကလဲ က်ြန္ေတာ္တို႔နဲ႕ မန္းတကၠသိုလ္မွာ ေက်ာင္းေနဖက္ေတြ (အခု ျပန္ေတြ႕ေတာ့ ဆရာမၾကီးေတြ၊ ဘယ္ေလာက္ထိ ၾကီးလဲဆို တခ်ိဳ႕ေပါင္ ၂၀၀ ေလာက္ရွိမယ္)၊ ညညဆို ဆရာမေလးေတြဆီ လည္ၾကတာေပါ႔ေလ.... ရင္သိမ့္တုန္ေပါ့.. အဲဒီတုန္းက ေျပာပါတယ္.. ခုမ်ား လမ္းေတြ႔ရင္ အန္တီလို႔ နွဳတ္ဆက္လိုက္ရင္.. ပြက္ပြက္ညံေအာင္ ကေလာ္တုပ္ေတာ့တာပဲ..
အဲဒီ ဆရာမေတြဆီ ညတိုင္း သြားေနေတာ့ သရဲနဲ႔က ညတိုင္း လြဲေနတာေပါ႕၊ ပဥၥမေျမာက္ ညမွာေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း ဆရာမေတြဆီ သြားမလို႔လဲ လုပ္္ေရာ... က်ြန္ေတာ္တို႔အတြက္ ထမင္း၊ဟင္းခ်က္ဖို႔ ရြာခံအဖြားၾကီး တေယာက္ ငွားထားတယ္၊ ေဒၚတင္ၾကည္တဲ့၊ သူက က်ြန္ေတာ္တို႔ိကုိ ဟဲ့ ေမာင္နိုင္တို႔ရဲ႕ ေစာေစာ ျပန္လာခဲ့ပါ ဟဲ့ ဆိုေတာ့ ဘာျဖစ္လို႕လဲ ဂ်ီးေတာ္ လို႔ ေမးေတာ့ ညဦးပိုင္း ေန၀င္ျဖိဳးျဖမွာ မ်က္နွာျဖဴ ကုလားၾကီး တေယာက္ တဲေပၚကို တက္တက္သြားတာ ထမင္းခ်က္ရင္း ျမင္လိုက္ရေၾကာင္း နာရီ၀က္ေလာက္မွာ ျပန္ဆင္းလာေၾကာင္း ေျပာျပရွာပါတယ္၊ သူ႕ချမာ မ်က္နွာငယ္ေလးနဲ႔ ေၾကာက္ေနရွာပံု ရပါတယ္၊ ဒါနဲ႕ ဂ်ီးေတာ္ၾကီး မေၾကာက္ေအာင္ ဘယ္မွ မသြားေတာ့ပဲ တဲေပၚမွာ ၀ိုင္းထိုင္ စကားေျပာေနၾကတာေပါ့၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ က်ြန္ေတာ္တို႔ အလုပ္သမား ဦးစံတင့္က အေပါက္၀ကို လက္ညွိုဳး ထိုးျပရင္း.. ဆရာ. ဆရာ. ဟိုမွာလို႕ ျပေတာ့ ၾကည့္လိုက္ေတာ့... ညွိဳးျခံဳးေနရွာတဲ့ မ်က္နွာနဲ႕ ဥေရာပ တိုက္သား တေယာက္ ၀င္လာတာ ေတြ႕လိုက္ရတာပါပဲ၊ အဲဒီတုန္းက.. ကိုယ္ကလည္း ဘုိလုိ talking ပြားေလ့ ပြားထကလဲ မရွိေတာ့ ဘာေျပာရမွန္းမသိ၊ ခုေနခ်ိန္ ဆိုရင္ေတာ့ Hello, How are you ေတြ ဘာေတြေ ျပာပလိုက္မွာေပါ့၊ သူက ဘယ္သူ႕ကိုမွ မၾကည့္ပဲ သူ႕ဖာသာသူ မသဲမကြဲ ေရရြတ္ ေျပာဆို ျပန္ဆင္းသြားပါတယ္။ က်ြန္ေတာ္ နားထဲမွာေတာ့ မာဂဲ ဆိုလား မာဂရက္ ဆိုလား ၾကားလိုက္မိပါရဲ႕.. မာဂရက္ေတာ့ မသိဘူး.. မာဂဲ ဆိုရင္ေတာ့ ေကာက္ထားတဲ့ နမူနာ ေက်ာက္တံုးေတြ ေပးလိုက္တာေပါ့။ ဆင္းသြားျပီးေနာက္ အဲဒီညမွာ ျပန္တက္မလာေတာ့ပါဘူး။
မနက္လင္းေတာ့ ရြာထဲက ေရွ႕မွီ ေနာက္မွီ လူၾကီးေတြကို စံုစမ္းၾကည့္ေတာ့ အဲဒီေနရာမွာ အဂႍလိပ္ လက္ထက္က သစ္ေတာ ဘိုတဲ တခု ရွိခဲ့ဖူးတယ္ ဆိုတာ ေလာက္ပဲ မသဲမကြဲ ေျဖနိုင္ပါတယ္။ သရဲကလဲ မ်က္နွာျဖဴ သရဲ ဆိုေတာ့ ပရိတ္ရြတ္လဲ နားလည္မယ့္ပံု မေပၚနိုင္ဘူးလို႕ ေကာက္ခ်က္ခ်ျပီး အဂႍလိပ္ သရဲကို အဂႍလိပ္ နည္းနဲ႔ ေျဖရွင္းမယ္လို႔ စဥ္းစားၾကတာေပါ့ေလ။ ေရွးေခတ္ အဂႍလိပ္ အမႈထမ္း ဆိုတာ မ်ိဳးက rules and discipline ကို အင္မတန္ နာခံတတ္ၾကတာမို႔ သူ႔ကို အမိန္႔ အာဏာနဲ႔ တားမယ္ ဆိုျပီး စိတ္ကူးမိတာပါပဲ။ အဲဒါနဲ႔ အမိန္႔ ျပန္တမ္းကို အဂႍလိပ္ ျမန္မာ နွစ္ဘာသာ ေရးျပီး ခပ္တည္တည္ဖတ္.. ေသနတ္ေဖါက္.. ေသနတ္ကိုေတာ ့မိုးကုတ္ လမ္းဆံုက ျမသႏၱာ တပ္စခန္းက ရပါတယ္.. အဲဒီေနာက္ေတာ႔ မ်က္နွာ့ျဖဴ သရဲလည္း ေပၚမလာေတာ့ပါဘူး။ အရင္ကေတာ့ သူ႔ဘိုတဲ မွတ္လို႔ တက္တက္ ၾကည့္ရွာတာ ျဖစ္မွာေပါ့ေလ၊ အေပၚ ေရာက္မွ ၀ါးတဲေလး ျဖစ္ေနေတာ့ မဟုတ္မွန္းသိျပီး ရွက္ရွက္နဲ႔ ဆင္းေျပးတာေနမွာေပါ့......
က်ြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ငါ့အာဏာစက္နဲ႔ သရဲေျပးရတယ္ ဆိုျပီး ေျမာက္ကားကားၾကီးေပါ့ဗ်ာ....
No comments:
Post a Comment