သပိတ္က်င္းေရာက္ေရာက္ခ်င္း လာျပီး မိတ္ဆက္တဲ႔ မွင္စာလိုလို သတၱ၀ါ ေလးဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေနတဲ႔ တပတ္ အတြင္းမွာ ေနာက္ထပ္ ေပၚမလာ ေတာ႔ပါဘူး။ မူးမူးရူးရူးနဲ႔ ဂစ္တာေတြေခါက္ျပီး ေအာ္ၾကီး ဟစ္က်ယ္ သီခ်င္း ဆိုသံေတြကို စိတ္ညစ္ျပီး ေတာ္ရာ သြားေနထင္ပါရဲ႕
အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လည္း ကိုယ္လုပ္ရမယ္႔ area ကို အသီးသီး ထြက္ၾကရပါတယ္၊ မွင္စာေလးနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ကၽြန္ေတာ္တုိ႔နဲ႔ အဖြဲ႔နီးခ်င္း ကိုခင္စိုး တေယာက္ ရံုးကိစၥနဲ႔ သပိတ္က်င္းကို သြားရင္း အဲဒီ အိမ္မွာ ၀င္အိပ္တာ အရင္တခါ လုိပဲ မွင္စာေလးက အိပ္ေနတုန္း ၀င္တက္ဖိလို႔ ကန္လႊတ္လုိက္ ရတယ္ပဲ ၾကားရပါတယ္..။
မွင္စာအေၾကာင္း တခန္းရပ္ျပီး ...ဗမာျပည္ေတာတြင္းတေနရာက homeless ေတာနတ္ေလး အေၾကာင္း စၾကစို႔လား....
ကြ်န္ေတာ္တို႔ မႏၱေလး၊ မိုးကုတ္၊ သပိတ္က်င္း ကားလမ္းဆုံနားက ၀ါးျဖဴေတာင္ရြာမွာ ကြင္းဆင္းတုန္းကေပါ႔။ အဲဒီမွာ ေရႊရွာေဖြေရး လုပ္ရတယ္.. ၀ါးျဖဴေတာင္ တ၀ိုက္မွာ ေရႊ ေရာ ေက်ာက္ေရာ ထြက္ပါတယ္... ေက်ာက္က မိုးကုတ္ကို မမွီေပမယ္႔ ေခသူေတာ႔မဟုတ္ပါ..။
၀ါးျဖဳေတာင္area က ေျမနမူနာ၊ ေက်ာက္နမူနာေတြ ယူျပီး ရန္ကုန္ရံုးခ်ဳပ္နဲ႔ ဧလာ သတၱဳ သုေတသနကို ပို႔ေပးရပါတယ္ (ဧလာရံုးမွာလည္း သရဲမ မနီ က superstar ပဲ ။ ဦးေန၀င္း ဧလာကို လာေတာ႔ သူ႔ေနာက္ပါ စစ္ဘိုေတြ ထမိန္နီ ၀တ္ထားတဲ႔ သရဲမ မနီ ကေခ်ာက္လႊတ္လိုက္သတဲ႔) စမ္းသပ္လုပ္ကြက္အတြက္ နမူနာ ယူရာမွာ grid pattern ခ် ျပီး စနစ္တက် နမူနာ ေကာက္ရပါတယ္.. ေျမပံု မွာပံုစံခ်.. စမ္းသပ္လုပ္ကြက္မွာ အကြက္ခ် လိုင္းခုတ္ၾကရပါတယ္...
(၇) မိုင္ လုပ္ကြက္မွာေပါ႔ဗ်ာ... သတ္မွတ္ထားတဲ႔ ေနရာကစျပီး လုိင္းခုတ္ ၾကတာေပါ႔ .. လုိင္း တေလွ်ာက္ မလြတ္ကင္းတဲ႔ ျခံဳပုတ္ေတြ ၀ါးပင္ေတြ ကိုင္းပင္ေတြ အကုန္ ခုတ္ပစ္တာေပါ႔ဗ်ာ... အဲဒီ ခုတ္ပစ္တဲ႔အထဲမွာ ျခံဳပုတ္ ၾကားမွာ ၀ါးလံုးေလး စိုက္ျပီး ၀ါးလုံးထိပ္မွာ ခိုအိမ္လုိလို နတ္စင္လိုလုိေလး တင္ထားတာလဲ ပါသြားသဗ်.. ဒါေလးကို ဘယ္သူမွလဲ ဂရုစုိက္မေနပါဘူး.. ဒီလုိနဲ႔ အလုပ္ျပီးေတာ႔ စခန္းျပန္လာၾကတာေပါ႔ခင္ဗ်ာ.... စခန္း ျပန္ေရာက္ေတာ့ ခနနား.. ေရခ်ဳိး..ထမင္းစားမယ္လဲဆိုေရာ..... ျပႆနာ ကစေတာ႔ တာပါပဲ.....
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ထမင္းခ်က္ နာမည္က ေမာင္ေက်ာ္.. တဲ႔ ေဟ႔ .. ေမာင္ေက်ာ္.. ထမင္းစားမယ္.. ဆိုေတာ႔... ေမာင္ေက်ာ္က ဘာမွျပန္မေျပာပဲ မ်က္ေထာင္႔နီနဲ႕ ၾကည့္ေနပါတယ္... ေဟ႔ေကာင္ ဘာျဖစ္ေနတာတုန္း ဆိုေတာ႔ ..... တဟီးဟီး နဲ႔ ငိုခ်လိုက္ပါတယ္..... ဘာလဲ အသဲကြဲ ျပန္တာလား.... ဆိုေတာ႔ .. ရွိဳက္ၾကီး တငင္နဲ႔.. သူ႔မွာ ေနစရာမရွိလို႔ပါ တဲ႔...
ေၾသာ္...လက္စသတ္ေတာ႔...ဒီလိုကိုး... ကၽြန္ေတာ႔ အလုပ္သမားေတြ ခုတ္ပစ္ လိုက္တဲ႔.. ခိုအိမ္လုိ ဟာေလးဟာ သူ႔ေဂဟာေလးပါ ဆိုျပီး ေမာင္ေက်ာ္ကို ပူးကပ္ျပီး ငိုခ်င္းခ်ျပရရွာတာကိုး... ဒို႔လဲ ဒို႔ဟာဒို႔ ေဆာက္ေနတာပဲ.. မင္းလဲ မင္းဟာ ေဆာက္ေန ဆိုေတာ႔...ဒီလိုလဲ သူ႔ချမာ မစြမ္းပါဘူးတဲ႔... ဟင္....ျဖစ္မွျဖစ္ရပေလ... ဒါဆိုရင္.. အစား ျပန္ေဆာက္ေပးမယ္.. ငါတို႔ကို ေရႊမ်ားမ်ား ရေအာင္လုပ္ေပး.. ဆိုေတာ႔လဲ....... ဒါလဲ သူ မတတ္နိုင္ ပါဘူးတဲ႔..... ေတာ္ေတာ္ခ်ာတူးလန္တဲ႔ ေတာနတ္ပဲ.... ကိုယ္ေတာ္ၾကီး မ ပါ၊ ကိုယ္ေတာ္ေလး မ ပါ ဆိုတဲ႔ နတ္ကေတာ္ေတြ ဒီေတာနတ္ေလးနဲ႔သာ ေတြ႕ရရင္ ေတာ္ေတာ္စိတ္ေလသြားမယ္....
ဒါနဲ႔ final conversation အေနနဲ႔ ခုတ္တဲ႔ ငါတို႔ေတာ႔ ဘာမွ မလုပ္ပဲ ေမာင္ေက်ာ္ကို ဘာလို႔၀င္ ပူးတာလဲလို႔ ေမးေတာ႔... မင္းမႈထမ္းျဖစ္လို႔ အာဏာစက္နဲ႔ လုပ္တာမို႔ .. သူ႔အေနနဲ႔ အေနွာက္အယွက္ေပးလို႔ မရပါဘူးတဲ႔ (အဲဒီ အာဏာစက္ဆိုတာနဲ႔ ေဆာင္ရြက္ခဲ႔တဲ႔ အေၾကာင္းတခုကို ၾကဳံရင္ ေရးျပပါဦးမယ္ ) ကဲ ကဲ ဒါဆိုလဲ ေနရာတခုမွာ ျပန္ေဆာက္ေပးပါ႔မယ္ ဆိုေတာ႔မွ ေမာင္ေက်ာ္ကို ၀င္ပူးေနတာကို ခြာသြားပါတယ္။ သူ႔ေဂဟာေလးကို ရွင္းလိုက္တုန္း ကၽြန္ေတာ္တို႔လဲ အမွတ္တမဲ႔ နဲ႔ သတိမထားမိသလို.. စခန္းမွာ ထမင္း ခ်က္ေနတဲ႔ ေမာင္ေက်ာ္လည္း မသိပါဘူး.. သူ႔ ချမာ homeless ျဖစ္လို႔ ငိုၾကီးခ်က္မ လာေျပာရ ရွာတယ္......
ေၾသာ္.........နတ္မစြမ္းေတာ႔လည္း....လူ မ ရေတာ႔တာပဲ.....
အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လည္း ကိုယ္လုပ္ရမယ္႔ area ကို အသီးသီး ထြက္ၾကရပါတယ္၊ မွင္စာေလးနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ကၽြန္ေတာ္တုိ႔နဲ႔ အဖြဲ႔နီးခ်င္း ကိုခင္စိုး တေယာက္ ရံုးကိစၥနဲ႔ သပိတ္က်င္းကို သြားရင္း အဲဒီ အိမ္မွာ ၀င္အိပ္တာ အရင္တခါ လုိပဲ မွင္စာေလးက အိပ္ေနတုန္း ၀င္တက္ဖိလို႔ ကန္လႊတ္လုိက္ ရတယ္ပဲ ၾကားရပါတယ္..။
မွင္စာအေၾကာင္း တခန္းရပ္ျပီး ...ဗမာျပည္ေတာတြင္းတေနရာက homeless ေတာနတ္ေလး အေၾကာင္း စၾကစို႔လား....
ကြ်န္ေတာ္တို႔ မႏၱေလး၊ မိုးကုတ္၊ သပိတ္က်င္း ကားလမ္းဆုံနားက ၀ါးျဖဴေတာင္ရြာမွာ ကြင္းဆင္းတုန္းကေပါ႔။ အဲဒီမွာ ေရႊရွာေဖြေရး လုပ္ရတယ္.. ၀ါးျဖဴေတာင္ တ၀ိုက္မွာ ေရႊ ေရာ ေက်ာက္ေရာ ထြက္ပါတယ္... ေက်ာက္က မိုးကုတ္ကို မမွီေပမယ္႔ ေခသူေတာ႔မဟုတ္ပါ..။
၀ါးျဖဳေတာင္area က ေျမနမူနာ၊ ေက်ာက္နမူနာေတြ ယူျပီး ရန္ကုန္ရံုးခ်ဳပ္နဲ႔ ဧလာ သတၱဳ သုေတသနကို ပို႔ေပးရပါတယ္ (ဧလာရံုးမွာလည္း သရဲမ မနီ က superstar ပဲ ။ ဦးေန၀င္း ဧလာကို လာေတာ႔ သူ႔ေနာက္ပါ စစ္ဘိုေတြ ထမိန္နီ ၀တ္ထားတဲ႔ သရဲမ မနီ ကေခ်ာက္လႊတ္လိုက္သတဲ႔) စမ္းသပ္လုပ္ကြက္အတြက္ နမူနာ ယူရာမွာ grid pattern ခ် ျပီး စနစ္တက် နမူနာ ေကာက္ရပါတယ္.. ေျမပံု မွာပံုစံခ်.. စမ္းသပ္လုပ္ကြက္မွာ အကြက္ခ် လိုင္းခုတ္ၾကရပါတယ္...
(၇) မိုင္ လုပ္ကြက္မွာေပါ႔ဗ်ာ... သတ္မွတ္ထားတဲ႔ ေနရာကစျပီး လုိင္းခုတ္ ၾကတာေပါ႔ .. လုိင္း တေလွ်ာက္ မလြတ္ကင္းတဲ႔ ျခံဳပုတ္ေတြ ၀ါးပင္ေတြ ကိုင္းပင္ေတြ အကုန္ ခုတ္ပစ္တာေပါ႔ဗ်ာ... အဲဒီ ခုတ္ပစ္တဲ႔အထဲမွာ ျခံဳပုတ္ ၾကားမွာ ၀ါးလံုးေလး စိုက္ျပီး ၀ါးလုံးထိပ္မွာ ခိုအိမ္လုိလို နတ္စင္လိုလုိေလး တင္ထားတာလဲ ပါသြားသဗ်.. ဒါေလးကို ဘယ္သူမွလဲ ဂရုစုိက္မေနပါဘူး.. ဒီလုိနဲ႔ အလုပ္ျပီးေတာ႔ စခန္းျပန္လာၾကတာေပါ႔ခင္ဗ်ာ.... စခန္း ျပန္ေရာက္ေတာ့ ခနနား.. ေရခ်ဳိး..ထမင္းစားမယ္လဲဆိုေရာ..... ျပႆနာ ကစေတာ႔ တာပါပဲ.....
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ထမင္းခ်က္ နာမည္က ေမာင္ေက်ာ္.. တဲ႔ ေဟ႔ .. ေမာင္ေက်ာ္.. ထမင္းစားမယ္.. ဆိုေတာ႔... ေမာင္ေက်ာ္က ဘာမွျပန္မေျပာပဲ မ်က္ေထာင္႔နီနဲ႕ ၾကည့္ေနပါတယ္... ေဟ႔ေကာင္ ဘာျဖစ္ေနတာတုန္း ဆိုေတာ႔ ..... တဟီးဟီး နဲ႔ ငိုခ်လိုက္ပါတယ္..... ဘာလဲ အသဲကြဲ ျပန္တာလား.... ဆိုေတာ႔ .. ရွိဳက္ၾကီး တငင္နဲ႔.. သူ႔မွာ ေနစရာမရွိလို႔ပါ တဲ႔...
ေၾသာ္...လက္စသတ္ေတာ႔...ဒီလိုကိုး... ကၽြန္ေတာ႔ အလုပ္သမားေတြ ခုတ္ပစ္ လိုက္တဲ႔.. ခိုအိမ္လုိ ဟာေလးဟာ သူ႔ေဂဟာေလးပါ ဆိုျပီး ေမာင္ေက်ာ္ကို ပူးကပ္ျပီး ငိုခ်င္းခ်ျပရရွာတာကိုး... ဒို႔လဲ ဒို႔ဟာဒို႔ ေဆာက္ေနတာပဲ.. မင္းလဲ မင္းဟာ ေဆာက္ေန ဆိုေတာ႔...ဒီလိုလဲ သူ႔ချမာ မစြမ္းပါဘူးတဲ႔... ဟင္....ျဖစ္မွျဖစ္ရပေလ... ဒါဆိုရင္.. အစား ျပန္ေဆာက္ေပးမယ္.. ငါတို႔ကို ေရႊမ်ားမ်ား ရေအာင္လုပ္ေပး.. ဆိုေတာ႔လဲ....... ဒါလဲ သူ မတတ္နိုင္ ပါဘူးတဲ႔..... ေတာ္ေတာ္ခ်ာတူးလန္တဲ႔ ေတာနတ္ပဲ.... ကိုယ္ေတာ္ၾကီး မ ပါ၊ ကိုယ္ေတာ္ေလး မ ပါ ဆိုတဲ႔ နတ္ကေတာ္ေတြ ဒီေတာနတ္ေလးနဲ႔သာ ေတြ႕ရရင္ ေတာ္ေတာ္စိတ္ေလသြားမယ္....
ဒါနဲ႔ final conversation အေနနဲ႔ ခုတ္တဲ႔ ငါတို႔ေတာ႔ ဘာမွ မလုပ္ပဲ ေမာင္ေက်ာ္ကို ဘာလို႔၀င္ ပူးတာလဲလို႔ ေမးေတာ႔... မင္းမႈထမ္းျဖစ္လို႔ အာဏာစက္နဲ႔ လုပ္တာမို႔ .. သူ႔အေနနဲ႔ အေနွာက္အယွက္ေပးလို႔ မရပါဘူးတဲ႔ (အဲဒီ အာဏာစက္ဆိုတာနဲ႔ ေဆာင္ရြက္ခဲ႔တဲ႔ အေၾကာင္းတခုကို ၾကဳံရင္ ေရးျပပါဦးမယ္ ) ကဲ ကဲ ဒါဆိုလဲ ေနရာတခုမွာ ျပန္ေဆာက္ေပးပါ႔မယ္ ဆိုေတာ႔မွ ေမာင္ေက်ာ္ကို ၀င္ပူးေနတာကို ခြာသြားပါတယ္။ သူ႔ေဂဟာေလးကို ရွင္းလိုက္တုန္း ကၽြန္ေတာ္တို႔လဲ အမွတ္တမဲ႔ နဲ႔ သတိမထားမိသလို.. စခန္းမွာ ထမင္း ခ်က္ေနတဲ႔ ေမာင္ေက်ာ္လည္း မသိပါဘူး.. သူ႔ ချမာ homeless ျဖစ္လို႔ ငိုၾကီးခ်က္မ လာေျပာရ ရွာတယ္......
ေၾသာ္.........နတ္မစြမ္းေတာ႔လည္း....လူ မ ရေတာ႔တာပဲ.....
No comments:
Post a Comment