ေတာင္ခိုးေ၀ေ၀ ျမဴေျခဆိုင္းဆိုင္း

ကိုၾကီးေက်ာက္တို႕ငယ္ငယ္က စာေရးဆရာပြင့္လန္း(သတၱဳတြင္း) ရဲ့၀တၱဳကို မင္းသားၾကီးေက်ာ္ေဆြနဲ႔ မင္းသမီးၾကီး ခင္ယုေမ တို႔ရိုက္ကူးထားတဲ့ရုပ္ရွင္က ေတာင္ခိုးေ၀ေ၀ ျမဴေျခဆိုင္းဆိုင္း တဲ့၊ဇတ္လမ္းကိုေတာ့ေကာင္းေကာင္း မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး၊ ဒီဇတ္လမ္းတည္ေနရာက ကေလာအေနာက္ဖက္က ေရႊမင္းပုန္းေတာင္တန္း လို႔ေခၚတဲ့ ပေလာင္ေတာင္တန္းမွာ၊ ရုပ္ရွင္ကလဲ အျဖဴအမဲေပမဲ့ ျမင္ကြင္းက်ယ္ကားၾကီး၊ရႈခင္းေတြကလွ မင္းသမီးကလဲလွလွပပ၀တ္စားျပီး ေတာထဲေတာင္ထဲ ေလွ်ာက္သြားေနတာေတာ့မွတ္မိပါရဲ့၊

ဘဓရမွာ အလုပ္၀င္ေတာ့ ဒီေရႊမင္းပုန္းေတာင္ကို ေရႊရွာေဖြေရးနဲ႔ fieldဆင္းတဲ့အခါ ရုပ္ရွင္ထဲမွာၾကည့္ခဲ့ရတဲ့ ပေလာင္ေတာင္တန္းနဲ႔ ပေလာင္ရြာေတြကို ေရာက္ေတာ့တာပဲ၊ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်ေရာက္ေတာ့လဲ ရႈခင္းေတြကလဲ လွဆဲ၊ ပေလာင္မေလးေတြကလဲလွဆဲပါပဲ၊ ပေလာင္ေတြအသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းကေတာ့ ေတာင္ယာစိုက္ၾက၊ သနပ္ဖက္ျခံ၊ လဖက္ျခံေတြစိုက္ၾကတာေပါ့ေလ၊ ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔လိုတဲ့အလုပ္သမား ငွားေတာ့လဲ ရြာခံပေလာင္ေတြပဲ ငွားရတာေပါ့၊

အဲ...ပေလာင္ေတြနဲ႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ေနလာေတာ့မွ ပေလာင္လူမ်ိဳးေတြရဲ့ အခက္အခဲျပႆနာတခုကို သိလာေတာ့တယ္၊ အဲဒီျပႆနာက ပေလာင္မေလးေတြရဲ့ျပႆနာပဲ၊ ရြာေတြက ျမိဳ့နဲ႔သိတ္အလွမ္းမေ၀းေတာ့ ျမိဳ့သူေတြ ၀တ္တာစားတာ video မင္းသမီးေတြ၀တ္ၾကစားၾကတာ ျမင္ေနေတာ့ မိန္းကေလးပီပီ အဲသလိုမ်ိဳးေလး လွလွပပ၀တ္စားခ်င္တယ္၊ ခက္တာက ရြာမွာေနရင္ ရုိးရာ ပေလာင္၀တ္စုံပဲ ၀တ္ေနရမွာဆိုေတာ့ ပေလာင္မေလးေတြက ဗမာေတြနဲ႔ယူကုန္ၾကတယ္၊ ဗမာမင္းသမီးေတြလို လွလွပပဝတ္နိုင္တာေပါ့ေလ။ဟယ္...ဒီလိုေတာ့ မျဖစ္ေခ်ဘူးဆိုျပီး ပေလာင္ခ်င္း ကေလးဘ၀ကထဲက ဲေပးစားဖို႕ေစ့စပ္ထားၾကျပန္သဗ်၊ ဒါေပမယ့္လဲ အခ်စ္ဆိုတာ ေဘာင္ခတ္ထားလို႔မရတဲ့အမ်ိဳးဆိုေတာ့ ကေလးေတြအရြယ္ေရာက္ခ်ိန္မွာ ကိုယ့္စိတ္ၾကိဳက္ေလးေတြ ေတြ႔လာေတာ့ အခက္ေတြ႕ရျပန္တာေပါ့၊ ဒီျပႆနာကို ေလ်ာ္ေၾကးေပးတဲ့နည္းနဲ႔ ေျဖရွင္းရျပန္တာေပါ့ေလ၊

ကိုၾကီးေက်ာက္ကေတာ့ ပေလာင္ထီးေတြကိုေျပာပါတယ္ မင္းတို႔ပေလာင္မေတြက ဗမာေယာကၤ်ားေတြကိုယူတာပဲ မင္းတို႔လဲ ဗမာမကို ယူေပါ့ကြလို႔ ေျပာေတာ့ ကိုေရႊပေလာင္မ်ားကေျပာရွာတယ္၊ မယူရဲဘူးဆရာ ေၾကာက္တယ္တဲ့၊ ဟ...ဘာေၾကာက္စရာရွိလဲ ဗမာမလဲ မိန္းမပဲ အကုန္အတူတူပဲဆိုေတာ့ ဗမာမကေယာကၤ်ားကိုရုိက္တယ္ဆရာတဲ့ ပေလာင္မကမရိုက္ဖူးတဲ့၊ ဟင္...မင္းတို႔ကိုရုိက္လို႔လား လို႔ေမးေတာ့ ဗမာမက သူ႔ေယာကၤ်ားကို ရိုက္ေနတာ သာစည္မွာေတြ႔ဖူးတယ္ဆရာတဲ့၊ အင္း....ပေလာင္ေတြေျပာတာဟုတ္ေလာက္တယ္ ဒို႔ဗမာမမ်ားကလဲ လင္ကို တယ္ဩဇာေပးခ်င္ၾကတာမ်ားတယ္၊ လူျမင္ေအာင္လက္နဲ႔မရုိက္ေတာင္ ပါးစပ္နဲ႔ကေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ပဲ၊

ကိုၾကီးေက်ာက္ကို ဗမာမယူမလားေမးရင္ ပေလာင္ေတြေျပာသလို ေၾကာက္တယ္လို႔ ေျဖရေကာင္းမလားမသိဘူး၊ ပေလာင္ေတြအေျပာတြင္ မကေပါင္ဗ်ာ၊ ဟိုတေန႔က ကိုAndy ရဲ့ we she me ကိုသြားရင္း ဝိုင္းစုခိုင္သိန္း ပုံကိုျမင္လိုက္ေတာ့ လူလဲ တဖ်င္းဖ်င္း ထသြားတာပဲ၊ ၾကက္သီးေတြေျပာပါတယ္...ေၾကာက္လို႔..ေၾကာက္လို႔...၊ အမေလး..သီခ်င္းဆိုဖို႔ ဝတ္ထားတာ wrestling နပန္းမယ္ၾကေနတာပဲ၊ ကိုၾကီးေက်ာက္ျဖင့္ ငါ့ကို James Bond ဇတ္ကားထဲက မင္းသမီးလို ေပါင္နဲ႔လိမ္ျပီး ညွစ္သတ္လိုက္မွျဖင့္ လို႔စဉ္းစားမိျပီး ေက်ာခ်မ္းလိုက္တာ၊ ေတာ္ျပီ..ေတာ္ျပီ..ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတာေတြ မေတြးေတာ့ဘူး၊

ကဲ..ကိုယ့္ပေလာင္ေတာင္ပဲ ျပန္ၾကစို႔၊ ပေလာင္ရြာေတြက ေတာင္ထိပ္ေတာင္ေက်ာတေလ်ာက္မွာ တည္ၾကတာမ်ားေတာ့ ရြာလယ္လမ္းမၾကီးကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျပီး အိမ္ေတြကတန္းစီလို႔ ေခ်ာက္ကမ္းပါးေစာင္းမွာ ေဆာက္ထားတာကိုး၊ အိမ္ေနာက္ေဖးက ေခ်ာက္ၾကီးဆိုေတာ့ အိမ္သာေတြက ေခ်ာက္ကမ္းပါးမွာ ေလတျဖဴးျဖဴးေပါ့ဗ်ာ၊ မနက္လင္းရင္ ေခ်ာက္ထဲမွာဝက္ေတြ တရုံးရုံးေပါ့ဗ်ာ၊ နဲနဲေနျမင့္လာရင္ ဝက္ေတြရြာေပၚတက္လာျပီဆိုရင္ ေခါင္းမွာပန္းေတြေဝေနလို႔ ၊ ပိေတာက္ပန္းေတြ ေဝေနေအာင္ပန္ထားတဲ့ မမဝဝေတြျမင္ရင္ ပေလာင္ေတာင္က ဝက္ေတြ ကိုၾကီးေက်ာက္ေတာ့ သြားသြားသတိရမိသဗ်၊

တရက္မွာေတာ့ ကိုေက်ာက္တို႔ အလုပ္သမားတေယာက္က သူ႔အိမ္မွာဝက္ေပၚသဗ်၊ ဒါနဲ႔ ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔လဲ ဟင္းစားသြားယူၾကတာေပါ့ဗ်ာ၊ ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ ေရာက္ခ်ိန္မွာ ဝက္ကိုမီးျမွိဳက္ျပီး အေမႊးေတြသတ္ ေရေနြးေဖ်ာျပီး အေရခြံျခစ္ဖို႔ လုပ္ေနျပီ၊ ကိုၾကီးေက်ာက္ေရာက္ေတာ့ ဧည့္ခံခ်င္တယ္၊ လူကလဲမအားေသးေတာ့ ဘာမွမလုပ္ေပးနိုင္ေသး၊ ဒါနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းပဲ ရွိတဲ့ ဝက္နားရြက္ကို ျဖတ္တဲ့ျပီး မီးပုံထဲထဲ့ မီးဖုတ္ျပီး ကိုၾကီးေက်ာက္ကို လွမ္းေပးတယ္၊ စား..ဆရာ..စား..တဲ့၊ ကိုၾကီးေက်ာက္လဲ ဝက္နားရြက္မီးဖုတ္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ....အမေလး...ဝက္နားရြက္မွာ ပန္းေျခာက္ေလးေတြနဲ႔ပါလား..၊ ကိုၾကီးေက်ာက္မွာ ကိုင္ထားရခက္၊ လႊင့္ပစ္ရခက္၊ သူကလဲ စား..ဆရာ၊ေကာင္းတယ္၊ စား နဲ႔ အတင္းတိုက္တြန္းေန၊ ကိုေက်ာက္မွာ ပူလို႔မစားနိုင္ေသးတဲ့ပုံနဲ႔ အသာခ်ထားျပီး စကားေရာဖြဲေရာနဲ႔ အျမန္ျပန္လစ္လာခဲ့ရပါတယ္၊

အားနာနာနဲ႔ စားခဲ့မိရင္ေတာ့ သူမ်ားထက္တမူထူးျပီး စားခဲ့ဖူးေၾကာင္း ခပ္ၾကြားၾကြား ေျပာနိုင္တာေပါ့ေလ၊ ခုေတာ့ဘယ္လို အရသာဆိုတာ သိခ်င္တဲ့သူေတြကို မေျပာနိုင္တာေတာ့ မတတ္နိုင္ဘူးေပါ့၊ အဲ..ေမ်ာက္ေခ်းခါးနဲ႔ ဂ်ီ(ေခ်)ေခ်းခါးေတာ့ ၾကိဳက္တယ္၊ ေနာက္ၾကဳံမွ ေမ်ာက္ေခ်းခါးအေၾကာင္းေျပာပါဦးမယ္ခင္ဗ်ာ။